Als ik uit Rotterdam vertrek is er nog weinig aan de hand. Maar drie uur later brengt een Hardenbergse buurtbus Anneloes Vermeulen (CNL) en mij door een witbesneeuwd Drents landschap naar De Krim. Ik ben er nog nooit geweest, maar als lid van de begeleidingscommissie vind ik onbekende bestemmingen juist een extra attractie. Je komt nog eens ergens. De Krim: een vroegere veenkolonie. Dat wil zeggen een kilometers lang, maar uiterst smal dorp langs een kaarsrecht kanaal, met een kleine kern.
In die kern twee basisscholen: OBS De Klimop en CBS De Bron. De beide directeuren, Monique Dikken en Bert Slot, vinden elkaar in een gemeenschappelijk probleem: een belangrijk deel van hun leerlingen kampt met een taalachterstand. In het ABN wel te verstaan. Want net als zoveel anderen groeien deze kinderen tweetalig op. Hun thuistaal verschilt danig van de taal uit de taalboekjes. Andere woorden, andere klanken, andere grammatica.
Gezamenlijk bedenken de teams een kunstzinnige oplossing: drama als stimulans voor taalontwikkeling. Cultuurcoach Nicole van Zomeren brengt hen in contact met dramadocente Irma Smegen. Er ontvouwt zich een plan, waarin als unieke component De Krimse Revue wordt betrokken, een amateurtoneelvereniging met een eerbiedwaardige traditie.
CNL honoreert hun subsidieaanvraag.
Dan gaat de sneeuwbal rollen. Irma ontwerpt dramalessen, geënt op de taalmethode. Woorden die de kinderen moeten leren, gebruiken ze nu in de natuurlijke context van dialogen. Irma geeft voorbeeldlessen en traint de leerkrachten die nog nooit iets met drama hebben gedaan (allemaal). Het idee slaat aan. Iedere vrijdag staat in het teken van drama. Niet meer weg te denken.
Maar er gebeurt (natuurlijk) veel meer. Twintig kinderen gaan na schooltijd naar toneelles bij de Revue. Albert Kuper, regisseur met dertig jaar ervaring, pakt het grondig aan. Hij schrijft meteen een stuk met alles erop en eraan: tekst en muziek. Op 1 april première in het Dorpshuis voor alle schoolkinderen en hun ouders. Die bieden nu al aan om kostuums te naaien.
En op school gebeuren intussen kleine wonderen. Zogenaamd zwakke kinderen blijken natuurtalenten. Een meisje met ernstige symptomen van ‘Asperger’, kruipt uit haar schulp en improviseert spontaan mee. Drama draagt niet alleen bij aan de taalontwikkeling, maar ook aan het zelfvertrouwen van de kinderen, die en passant ook nog veel leren over theater. Deze sneeuwbal stopt niet meer. In tegendeel: wordt vervolgd.
Lodewijk Ouwens, begeleidingscommissie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten