Brug
Om de wijk De Hoven te bereiken moet je vanuit Zutphen de brug over. De vorige keer dat Finn en ik dat als voetgangers waagden, kolkte de IJssel donker en dreigend onder ons door en stonden de kaden onder water. Nu, een half jaartje later, liggen de uiterwaarden breeduit in de zon en stroomt de rivier kalm in haar kiezelige bedding.
Ook op het Educatief Centrum De Hoven (school, kinderdagverblijf en bso) gaan de veranderingen snel. Er wordt gewerkt vanuit één visie: die van het ondernemend leren. Uitgangspunt is dat kinderen creatief met hun talenten omgaan en persoonlijke initiatieven ontplooien. Cultuureducatie past daar natuurlijk prima bij.
Op een studiebijeenkomst in oktober 2010 met alle medewerkers, onder leiding van Peter Lakke (OOG) en Miranda Siemelink (Edu-Art) formuleerden ze de volgende ambities: ‘De medewerkers van De Hoven willen alle zeven disciplines van kunst en cultuur blijven aanbieden: muziek & zang, dans, dramatische vorming, beeldende kunst, literatuur, media-educatie en cultureel erfgoed.
Verdieping voor of na bijvoorbeeld een museumbezoek of dansvoorstelling is wenselijk. Er is behoefte aan meer aandacht voor beeldende vorming bij de bso en in het hele centrum voor poëzie en multimedia. (Luisteren naar) klassieke muziek zou versterkt mogen worden, evenals het bezoeken van cultureel erfgoed.’
Nu, een dikke zeven maanden later, later ligt er een uitgebreid en helder beleidsplan waarin de ambities zijn uitgewerkt. Die worden de komende jaren stapsgewijs ingevoerd en uitgevoerd. Het plan wordt bovendien uitgebracht in een populaire versie zodat bijvoorbeeld ook de ouders er kennis van kunnen nemen. De veranderingen zijn nu al zichtbaar.
Als onderdeel van het OCW-project is een lokaal ingericht als permanent atelier en zijn overal door de school, pardon door het educatief centrum, stellages en vitrines gebouwd met kunst van de kinderen. Het atelier wordt na de zomervakantie officieel geopend door een beeldend kunstenaar die met de medewerkers, ouders en kinderen mozaïeken ontwerpt en daarmee de buitenruimte een kunstzinnig gezicht geeft.
De Hoven ademt straks aan alle kanten kunst en cultuur. Een prachtig vooruitzicht. Met een gerust hart namen we de weg terug over de IJsselbrug. We hebben er alle vertrouwen in dat de plannen worden verwezenlijkt. Daarvoor staat de combinatie van gedeelde visie en oprecht enthousiasme garant.
Lodewijk Ouwens, begeleidingscommissie
Ook op het Educatief Centrum De Hoven (school, kinderdagverblijf en bso) gaan de veranderingen snel. Er wordt gewerkt vanuit één visie: die van het ondernemend leren. Uitgangspunt is dat kinderen creatief met hun talenten omgaan en persoonlijke initiatieven ontplooien. Cultuureducatie past daar natuurlijk prima bij.
Op een studiebijeenkomst in oktober 2010 met alle medewerkers, onder leiding van Peter Lakke (OOG) en Miranda Siemelink (Edu-Art) formuleerden ze de volgende ambities: ‘De medewerkers van De Hoven willen alle zeven disciplines van kunst en cultuur blijven aanbieden: muziek & zang, dans, dramatische vorming, beeldende kunst, literatuur, media-educatie en cultureel erfgoed.
Verdieping voor of na bijvoorbeeld een museumbezoek of dansvoorstelling is wenselijk. Er is behoefte aan meer aandacht voor beeldende vorming bij de bso en in het hele centrum voor poëzie en multimedia. (Luisteren naar) klassieke muziek zou versterkt mogen worden, evenals het bezoeken van cultureel erfgoed.’
Nu, een dikke zeven maanden later, later ligt er een uitgebreid en helder beleidsplan waarin de ambities zijn uitgewerkt. Die worden de komende jaren stapsgewijs ingevoerd en uitgevoerd. Het plan wordt bovendien uitgebracht in een populaire versie zodat bijvoorbeeld ook de ouders er kennis van kunnen nemen. De veranderingen zijn nu al zichtbaar.
Als onderdeel van het OCW-project is een lokaal ingericht als permanent atelier en zijn overal door de school, pardon door het educatief centrum, stellages en vitrines gebouwd met kunst van de kinderen. Het atelier wordt na de zomervakantie officieel geopend door een beeldend kunstenaar die met de medewerkers, ouders en kinderen mozaïeken ontwerpt en daarmee de buitenruimte een kunstzinnig gezicht geeft.
De Hoven ademt straks aan alle kanten kunst en cultuur. Een prachtig vooruitzicht. Met een gerust hart namen we de weg terug over de IJsselbrug. We hebben er alle vertrouwen in dat de plannen worden verwezenlijkt. Daarvoor staat de combinatie van gedeelde visie en oprecht enthousiasme garant.
Lodewijk Ouwens, begeleidingscommissie
Burgemeester Heldoorn opent ‘Het Kloosterkanon in beeld’
Multimediaproject van de Bredeschool Kloosterveen voor leerlingen van groep 6/7 van OBS Het Sterrenschip en CBS Het Krijt
Van maandag 30 mei t/m vrijdag 10 juni is de tentoonstelling 'Het Kloosterkanon in beeld' te zien in wijkcentrum de Kloosterveste te Assen. De tentoonstelling geeft een beeld van de bijzondere samenwerking tussen leerlingen en leerkrachten van groep 6/7 van CBS Het Krijt en leerlingen van groep 7 van OBS Het Sterrenschip. De scholen zijn partners in de Bredeschool Kloosterveen. De tentoonstelling wordt op maandag 30 mei om 14.45 uur feestelijk geopend in wijkcentrum De Kloosterveste, Rondgang 2 in Kloosterveen. De openingshandeling zal worden verricht door de burgemeester van de gemeente Assen, dhr. Sicko Heldoorn.
Het tweejarig project maakt deel uit van het cultuureducatie project Cultuur in School. Cultuurnetwerk Nederland heeft aan dit project, als één van de tien landelijke voorbeeldprojecten, EUR 30.000,- subsidie toegekend. Binnen het Cultuur in School project zijn in 2010 twee projecten gestart: Cultuur in de Keuken en het Multimediaproject. Intensieve samenwerking tussen de gemeente Assen, Brede School Kloosterveen, mensen en instellingen uit de wijk, Bibliotheek Assen, ICO Centrum voor Kunst & Cultuur, Cultuurnetwerk Nederland en NoordBaak heeft geleid tot een succesvolle uitvoering.
Het ICO Centrum voor Kunst & Cultuur heeft, in opdracht van de Bredeschool Kloosterveen, het Multimedia project ontwikkeld en uitgevoerd. Speerpunten zijn leren door beleven en intens ervaren, samenwerken, ondernemen en het koppelen van onderwijs en cultuureducatie. Binnen het project zijn verbindingen gelegd tussen de kunsten en vakken als geschiedenis, biologie, aardrijkskunde, creatief schrijven en kunstzinnige oriëntatie.
Voor het Multimedia project hebben de leerlingen van beide scholen in twee projectperiodes gewerkt aan het vormgeven van hun eigen bedrijf. Het eindresultaat is een gezamenlijke webkrant: 'Het Kloosterkanon'. Op de tentoonstelling zijn uit de eerste projectperiode (voorjaar 2010) eigengemaakte filmpjes, foto's, animaties en artikelen rond het thema de wijk Kloosterveen. In de tweede projectperiode (voorjaar 2011) was De Gouden Eeuw het centrale thema met zelfportretten in de stijl van Rembrandt, foto’s in historisch perspectief, pamfletten die gemaakt zijn met losse stempels en korte filmpjes over de Gouden Eeuw als concrete resultaten.
Onder leiding van kunstvakdocenten van het ICO en een educatief medewerker van de Bibliotheek Assen hebben de kinderen geleerd om hun ervaringen met de beide thema's te verbeelden. Deze manier van werken was nieuw voor de kinderen en de leerkrachten van beide scholen. De eigen creativiteit en verantwoordelijkheid van de kinderen zorgde voor de verrassende resultaten.
Amsterdamse schoolkinderen spelen PETER PAN
“Heb dat LEF eens om lekker te dansen op muziek! Eerst op de eigen basisschool, daarna in een echt theater, samen met allemaal andere Amsterdamse jongens en meiden.”
LEF, een educatief project dat jaarlijks een 350-tal kinderen laat meewerken aan een groots opgezette dans- en theaterproductie.
Al jaren werkt OpusOne hierin samen met Het Nationale Ballet. Dit jaar presenteert LEF de voorstelling PETER PAN!
Link naar het album
LEF, een educatief project dat jaarlijks een 350-tal kinderen laat meewerken aan een groots opgezette dans- en theaterproductie.
Al jaren werkt OpusOne hierin samen met Het Nationale Ballet. Dit jaar presenteert LEF de voorstelling PETER PAN!
Bekijk de foto's, gemaakt door Ellen Mandemaker
Link naar het album
Spetterend kunstfeest
Nou, dit is me het feestje wel zeg! Wat een uit-ge-breid programma van culturele activiteiten; wat een hoop lachende gezichten, wat veel belangstelling, wat een energie, betrokkenheid en enthousiasme … Ik kijk mijn ogen uit op het openingsfeest van Kindcentrum De Ontdekking – voorheen De Wingerd.
Ik kan slechts bij een klein deel van het programma aanwezig zijn, maar er is ongelofelijk veel te doen. In de twee uurtjes dat ik op de school rondloop, zijn maar liefst veertig (!) workshops en voorstellingen waarvoor je een (gratis) kaartje kunt halen. Van filmanimatie in de studio tot Afrikaans trommelen op het buitenpodium (het ritmisch geklap en gezang is tot ver in de wijk te horen), en van circuskunst tot een beeldende workshop Droomwerelden naar aanleiding van de beeldende kunst expositie Er was eens…. Tegelijkertijd zijn er 23 verschillende activiteiten die kinderen, ouders en belangstellenden doorlopend kunnen bezoeken. Konijnen kroelen in de binnentuin, een bezoekje aan de poppendokter, theaterles achter de schermen of experimenteren met muziekinstrumenten.
Verkoper in de dop
Schoolband
Midden in de school ligt het spiksplinternieuwe theater. Het is op het laatste moment toch gelukt om de financiering daarvoor rond te krijgen, met een potje van het bovenschools management. Het is nu écht echt: heuse theaterlampen en een lichttafel, professionele geluidsapparatuur, een vast podium en prachtige rode gordijnen die tegelijkertijd naar links en rechts weggetrokken kunnen worden. Schoolband De Ontdekking is pas vijf weken jong maar geeft een knallend optreden. Twee meiden zingen in de microfoon: ‘We hebben zo’n mooie schooooool!’ onder begeleiding van keyboard, drum en twee gitaren.
Naast me zit Loek Oomen, algemeen bovenschools directeur van stichting Delta-onderwijs, naar het concert te luisteren. Kindcentrum De Ontdekking is volgens hem geen gewone brede school: ‘Scholen die zich brede school noemen zijn vaak niet anders dan gebouwen waarin verschillende organisaties de ruimtes gebruiken. Hier werken de partners écht samen en er is een gedeelde visie! Ik ben erg trots.’
Finn Minke, Cultuurnetwerk Nederland
Lees de blog van Olga van Miert, icc'er op Kindcentrum De Ontdekking
Ik kan slechts bij een klein deel van het programma aanwezig zijn, maar er is ongelofelijk veel te doen. In de twee uurtjes dat ik op de school rondloop, zijn maar liefst veertig (!) workshops en voorstellingen waarvoor je een (gratis) kaartje kunt halen. Van filmanimatie in de studio tot Afrikaans trommelen op het buitenpodium (het ritmisch geklap en gezang is tot ver in de wijk te horen), en van circuskunst tot een beeldende workshop Droomwerelden naar aanleiding van de beeldende kunst expositie Er was eens…. Tegelijkertijd zijn er 23 verschillende activiteiten die kinderen, ouders en belangstellenden doorlopend kunnen bezoeken. Konijnen kroelen in de binnentuin, een bezoekje aan de poppendokter, theaterles achter de schermen of experimenteren met muziekinstrumenten.
Verkoper in de dop
De KunstKnaller (kunstwerkplaats, museum en winkel) heeft de deuren wijd open staan. Ik loop binnen en vrijwel meteen trekt een kleine man me aan mijn arm: ‘Dag mevrouw, heeft u al een rondleiding in onze museumwinkel gehad?’ Dat heb ik niet, dus ik loop gretig met hem mee. De jongen heet Almedin en zit in groep 5. Hij leidt me langs de stellingkastjes met door de kinderen gemaakte kunstvoorwerpen en blijkt over een ontegenzeggelijk verkooptalent te beschikken. Uitnodigend slaat hij een tijdschrift open en laat me her en der wat pagina's zien. Artikelen, tekeningen, foto’s, allemaal door kinderen gemaakt. Ik grinnik om een stripje en wil de bladzijde omslaan, maar Almedin kijkt me schuin van beneden aan en zegt bijdehand: ‘Mevrouw, ik wil niet vervelend doen hoor, maar als u hem helemaal wilt lezen…’ (Er volgt een veelbetekenende stilte waarin hij quasi onverschillig het prijskaartje rechtzet.) ‘En we zijn nog niet klaar met de rondleiding.’ De boodschap is duidelijk: of ik het tijdschrift maar even wil kopen. ‘Kost slechts drie euro mevrouw, en helemaal zelfgemaakt door groep zeven!’
 |
| De Museumwinkel |
 |
| Almedin verkoopt een boek |
Almedin leidt me naar een kast en wijst me op een ansichtkaart van een beeld van Nikè. ‘Dat is een koning – uh, nee, een godin bedoel ik’, legt hij uit (de borsten van het beeld maken blijkbaar minder indruk dan de krachtige houding waarin het lichaam is afgebeeld). Trots voegt hij eraan toe dat ik het echte beeld in het museum van de school kan bewonderen. Hij laat het me zien. Het is bijna net zo hoog als Almedin zelf en bij wijze van uitzondering staat er bij dit kunstwerk een bordje dat je het niet mag aanraken. Net als bij alle andere kunstwerken in het schoolmuseum hangt er ook een bordje met een vraag die de kinderen uitnodigt over het kunstwerk na te denken. In dit geval: ‘Nikè is een godin. De godin van … Wat denk jij?’
Schoolband
Midden in de school ligt het spiksplinternieuwe theater. Het is op het laatste moment toch gelukt om de financiering daarvoor rond te krijgen, met een potje van het bovenschools management. Het is nu écht echt: heuse theaterlampen en een lichttafel, professionele geluidsapparatuur, een vast podium en prachtige rode gordijnen die tegelijkertijd naar links en rechts weggetrokken kunnen worden. Schoolband De Ontdekking is pas vijf weken jong maar geeft een knallend optreden. Twee meiden zingen in de microfoon: ‘We hebben zo’n mooie schooooool!’ onder begeleiding van keyboard, drum en twee gitaren.
 |
| Het theater |
Finn Minke, Cultuurnetwerk Nederland
Lees de blog van Olga van Miert, icc'er op Kindcentrum De Ontdekking
‘Ik zie wel eens beren, maar ik kan ook schieten hoor!’
We hebben net het eierenspel gemist. Meester Hans komt ons op het schoolplein tegemoet en vertelt ons met de pret nog in zijn ogen hoe jammer dat is. De kinderen hadden rauwe eieren op allerlei creatieve manieren verpakt, waarbij het de uitdaging was om ze heel te laten tijdens een reis van het dak naar beneden. Vooral de parachuutjes hadden goed gewerkt, vertelt Hans. Een blond meisje met een ei in haar handen hangt om hem heen en probeert zijn aandacht van ons af te leiden. Ze wil weten wat ze nu met haar ei moet doen – het heeft de reis blijkbaar overleeft. ‘Geef het maar,’ zegt meester Hans, ‘en breng jij deze mensen dan maar even naar de binnentuin.’
We volgen haar vlugge stapjes door de gangen. Ik probeer haar niet kwijt te raken terwijl ik de sfeer absorbeer en me laat meenemen in alles wat ik zie. Heel veel kinderen, rennend, elkaar ontwijkend; tekeningen; kapstokken vol groene luizencapes; boeken; gekleurde slingers; open deuren met leslokalen erachter; uitpuilende kasten en lades met naambordjes ‘samen’, ‘getal’, ‘doe’, ‘muziek’; een altaartje met een kaars en een gedenkboekje erop; kleurige slingers; aquaria; grote mensen met kratten in hun handen; een doos kiwi’s; … Het blonde meisje zigzagt zich erdoorheen en wij volgen.
In de tuin staat ze stil. Ze draait zich om en met een korte knik laat ze ons staan tussen de kippenren en het konijnenhok, in een kakofonie van kinderstemmen. Een deur slaat open en Erwin Vos, directeur van de school, komt ons lachend tegemoet. Welkom op ’t Heem.
Er is hier veel ambitie, veel daadkracht, veel hard werken en enthousiasme, maar er zijn ook veel remmende factoren. Zo groeit de school uit haar voegen: in sommige lokalen zit de helft van de kinderen met de rug naar het bord omdat het anders niet past, het is overal vol, en veel dingen staan op wielen zodat ze verplaatst kunnen worden als de ruimte op een andere manier nodig is. Het gebouw zou ook wel wat onderhoud kunnen gebruiken, maar de betrokken gemeentebeambte komt vooral opdraven als er een lintje geknipt moet worden.
Heeft de gemeente dan geen oog voor de prachtige ontwikkelingen en de sterke visie die deze school laat zien? Misschien wel. Maar de wethouder met onderwijs in zijn portefeuille is een christendemocraat. En hoe onvoorstelbaar ook, een openbare school als ´t Heem heeft daar blijkbaar last van. Visie zonder godsvrucht is blijkbaar toch iets minder waard.
Er liggen plannen voor een prachtige natuurtuin, maar de offerte voor de aanleg viel tegen. ‘Kan er dan niets met sponsoren?’, vraag ik. Dat blijkt lastig, want wettelijk is het zo geregeld dat scholen niet gesponsord mogen worden als er een tegenprestatie bij de sponsoring hoort. En een sponsor vindt het toch meestal pas interessant als tenminste zijn naam ergens vermeld mag worden…
De grote ambities van de school kunnen misschien niet allemaal waargemaakt worden, maar ’t Heem geeft op een hele goede manier en met veel elan vorm aan de invulling van alles wat wel kan. En dat is heel veel.
Aan het eind van ons gesprek zeg ik vragend: ‘Je ziet niet zoveel beren op de weg …’ Lachend antwoord Erwin: ‘Nou, soms wel. Maar ik kan ze ook schieten hoor!’
Finn Minke, Cultuurnetwerk Nederland
Tussen droom en daad in Nijverdal
Erwin Vos, de directeur van basisschool ’t Heem in Nijverdal, is een gedreven man. Als Finn Minke en ik hem ontmoeten op het zonovergoten natuureiland van zijn school, begint hij meteen te praten.
Over wat we zien (kippen, konijnen in knuffelende kinderarmen), maar vooral over wat er moet komen. Een ontdekheuvel met mierenkolonie, een moestuin, fruitbomen, een vijver voor kikkers en padden. Hufterproef, want zelfs in Nijverdal vind je vandalen. En dat is nog maar het begin van de rondleiding.
Vorig jaar telde de (openbare) school nog maar 69 leerlingen. Op sterven na dood, zeker met twee confessionele scholen om de hoek. Nu barst de school met 150 leerlingen uit zijn voegen. De oorzaak: een drastische reorganisatie van het schoolprofiel. Alles ging op de schop vanuit de gedachte: eerst de visie, daarna de rest.
De visie wortelt in de opvatting over meervoudige intelligenties (MI). Kortgezegd: ieder mens beschikt over uiteenlopende talenten en leert op grond daarvan op zijn of haar eigen manier. De school biedt een rijke omgeving die daaraan tegemoet komt.
In de praktijk betekent dit voor de kinderen op ’t Heem meer keuzevrijheid, eigen verantwoordelijkheid en minder frontaal klassikaal onderwijs. Voor het team betekent het: aanpassen van leermethodes, aanpassen van de ruimtes (werkeilanden) en aanpassen van de didactiek. De bso wordt daarin nadrukkelijk betrokken. Dat is veel in korte tijd.
Wij zijn er eigenlijk voor het werkeiland kunst en cultuur maar we worden meegezogen in de ambities van de directeur en zijn team. Wat we meemaken is werk in uitvoering, transitie. Inspirerend, energiek. Een echte brede school in wording, met een heldere visie als basis. Dat spreekt ouders aan. Maar de keerzijde klinkt ook door in zijn verhaal.
Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Een openbare school mag geen kinderen weigeren, maar er is letterlijk geen ruimte meer. In de school om de hoek staan nu lokalen leeg, maar is intrekken bij de concurrent de oplossing?
Op nieuwbouw hoeft de school niet te rekenen met een CDA-wethouder. Ook niet op extra uren voor ontwikkeling en overleg. Grootse plannen, weinig geld. En sponsoring mag niet van de wet. Het geld van OCW voor het cultuurwerkeiland is hier meer dan welkom en uitstekend besteed. Maar ook die geldstroom wordt smaller.
We wensen Erwin Vos succes. En geduld. Maar of hij dat kan opbrengen?
Lodewijk Ouwens, begeleidingscommissie
Over wat we zien (kippen, konijnen in knuffelende kinderarmen), maar vooral over wat er moet komen. Een ontdekheuvel met mierenkolonie, een moestuin, fruitbomen, een vijver voor kikkers en padden. Hufterproef, want zelfs in Nijverdal vind je vandalen. En dat is nog maar het begin van de rondleiding.
Vorig jaar telde de (openbare) school nog maar 69 leerlingen. Op sterven na dood, zeker met twee confessionele scholen om de hoek. Nu barst de school met 150 leerlingen uit zijn voegen. De oorzaak: een drastische reorganisatie van het schoolprofiel. Alles ging op de schop vanuit de gedachte: eerst de visie, daarna de rest.
De visie wortelt in de opvatting over meervoudige intelligenties (MI). Kortgezegd: ieder mens beschikt over uiteenlopende talenten en leert op grond daarvan op zijn of haar eigen manier. De school biedt een rijke omgeving die daaraan tegemoet komt.
In de praktijk betekent dit voor de kinderen op ’t Heem meer keuzevrijheid, eigen verantwoordelijkheid en minder frontaal klassikaal onderwijs. Voor het team betekent het: aanpassen van leermethodes, aanpassen van de ruimtes (werkeilanden) en aanpassen van de didactiek. De bso wordt daarin nadrukkelijk betrokken. Dat is veel in korte tijd.
Wij zijn er eigenlijk voor het werkeiland kunst en cultuur maar we worden meegezogen in de ambities van de directeur en zijn team. Wat we meemaken is werk in uitvoering, transitie. Inspirerend, energiek. Een echte brede school in wording, met een heldere visie als basis. Dat spreekt ouders aan. Maar de keerzijde klinkt ook door in zijn verhaal.
Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Een openbare school mag geen kinderen weigeren, maar er is letterlijk geen ruimte meer. In de school om de hoek staan nu lokalen leeg, maar is intrekken bij de concurrent de oplossing?
Op nieuwbouw hoeft de school niet te rekenen met een CDA-wethouder. Ook niet op extra uren voor ontwikkeling en overleg. Grootse plannen, weinig geld. En sponsoring mag niet van de wet. Het geld van OCW voor het cultuurwerkeiland is hier meer dan welkom en uitstekend besteed. Maar ook die geldstroom wordt smaller.
We wensen Erwin Vos succes. En geduld. Maar of hij dat kan opbrengen?
Lodewijk Ouwens, begeleidingscommissie
Project Heerenveen afgesloten
De Heerenveense Courant publiceerde dit artikel over de afsluiting van het project.
Heerenveen - Na zes woensdagen hard werken is het project "Kunst en Natuur Nemen de Wijk" donderdag afgesloten. Kinderen van de basisscholen De Burcht en Het Slingertouw hebben onder leiding van MAS studenten materiaal uit de natuur gehaald om er kunst van te maken.
De samenwerking van kunstencentrum Ateliers Majeur, Landschapbeheer Friesland, Staatsbosbeheer, Talant en het basis- en voortgezet onderwijs in de wijk kan terugzien op een geslaagde organisatie.
Had wijkwethouder Age Hartsuiker als openingshandeling vijf weken eerder een berk in het bos deels blauw geschilderd, nu mocht hij de ontstane openlucht tentoonstelling als afsluiting van het project onthullen.
Eerst werd de blauwe boom omver gehaald. "Blauw, als historisch symbool van deze rode regio", zo gaf begeleidend en inspirerend kunstenaar Gerrit Terpstra aan, "want het geeft de strijd aan tegen het drankmisbruik onder de arme bevolking."
In optocht ging de boom de Heerenveense woonwijk Skoatterwâld in om opgehangen te worden aan MFA De Spil. Een door NHL-student Roel Jetze van Assen gemaakte film van het project werd vertoond, waarna Hartsuiker aangaf dat de gemeente Heerenveen blij is met dergelijke educatieve initiatieven.
Met hulp van twee Talantcliënten knipte hij vervolgens enkele linten door om zich daarna bijzonder te interesseren voor de kunstwerken. De beelden staan nog enkele weken te kijk op het veld voor De Spil, waar de kruin van de blauwe boom stille getuige is van de natuur die cultuur werd.
De metershoge blauwe stam is achtergebleven in het bos om daar de herinnering levend te houden. "Want", wees onderwijzer Siep van der Zee de belangstellenden erop, "de boom leeft en huilt omdat hij onthoofd achterblijft. Kijk, de sapstromen lopen nog en laten het blauw glinsteren."
© Redactie Heerenveense Courant & brede school Heerenveen
Heerenveen - Na zes woensdagen hard werken is het project "Kunst en Natuur Nemen de Wijk" donderdag afgesloten. Kinderen van de basisscholen De Burcht en Het Slingertouw hebben onder leiding van MAS studenten materiaal uit de natuur gehaald om er kunst van te maken.
De samenwerking van kunstencentrum Ateliers Majeur, Landschapbeheer Friesland, Staatsbosbeheer, Talant en het basis- en voortgezet onderwijs in de wijk kan terugzien op een geslaagde organisatie.
Had wijkwethouder Age Hartsuiker als openingshandeling vijf weken eerder een berk in het bos deels blauw geschilderd, nu mocht hij de ontstane openlucht tentoonstelling als afsluiting van het project onthullen.
 |
| Wethouder Age Hartsuiker knipt een lint, geholpen door Erik-Jan Schoonhoven en Bonnie van Zwol. |
Eerst werd de blauwe boom omver gehaald. "Blauw, als historisch symbool van deze rode regio", zo gaf begeleidend en inspirerend kunstenaar Gerrit Terpstra aan, "want het geeft de strijd aan tegen het drankmisbruik onder de arme bevolking."
In optocht ging de boom de Heerenveense woonwijk Skoatterwâld in om opgehangen te worden aan MFA De Spil. Een door NHL-student Roel Jetze van Assen gemaakte film van het project werd vertoond, waarna Hartsuiker aangaf dat de gemeente Heerenveen blij is met dergelijke educatieve initiatieven.
Met hulp van twee Talantcliënten knipte hij vervolgens enkele linten door om zich daarna bijzonder te interesseren voor de kunstwerken. De beelden staan nog enkele weken te kijk op het veld voor De Spil, waar de kruin van de blauwe boom stille getuige is van de natuur die cultuur werd.
De metershoge blauwe stam is achtergebleven in het bos om daar de herinnering levend te houden. "Want", wees onderwijzer Siep van der Zee de belangstellenden erop, "de boom leeft en huilt omdat hij onthoofd achterblijft. Kijk, de sapstromen lopen nog en laten het blauw glinsteren."
© Redactie Heerenveense Courant & brede school Heerenveen
met een filmpje, nog meer blogs en heel veel beeldmateriaal
Cultuur weer een stap dichterbij
Ons project Cultuureducatie is tijdens een inspirerende bijeenkomst met alle medewerkers van Educatief Centrum De Hoven op 25 oktober 2010 officieel van start gegaan. Onder leiding van Peter Lakke (In School) en Miranda Siemelink (EDU-ART) hebben we vragen beantwoord zoals: Wat verstaan we eigenlijk onder cultuur? Wat doen we nu al aan cultuur op school en in de kinderopvang? Wat willen en kunnen we nog meer?
Cultuureducatie is niet zomaar een speerpunt. Wij willen kinderen niet alleen aanspreken op hun intelligentie maar ook op hun creativiteit. Dat sluit naadloos aan op onze manier van werken 'ondernemend leren', waarbij het ontdekken van kwaliteiten en talenten een belangrijke plaats inneemt. Dus niet alleen cognitieve maar ook creatieve.
Ook blijkt dat er al best veel gebeurt op het gebied van cultuur alleen is niet iedereen zich daar altijd van bewust. Wat meer aandacht behoeft is (luisteren naar) klassieke muziek, beeldende vorming, poëzie en multimedia. Verder willen we een atelier inrichten en tentoonstellingen organiseren en de activiteiten onder en na schooltijd (nog beter) op elkaar aan laten sluiten.
Praktijk
Inmiddels zijn alle ideeën verwerkt in het beleidsplan cultuureducatie. Maar dan ben je er nog niet, dan begint het pas! We willen namelijk kunst & cultuur structureel een onderdeel laten zijn van ons les- en activiteitenprogramma. Op 23 maart jl. hebben we daarom een creatieve studiemiddag gehad. Miranda Siemelink gaf ons een eenvoudige opdracht met klei. In no-time hebben we gezamenlijk een zeker tien meter lange, slingerende rivier uitgebeeld, compleet met vogels, vissen en schelpdieren.
Een opdracht die je ook in de groep of klas kunt doen en die veel mogelijkheden biedt voor alle leeftijden. Peuters kunnen bijvoorbeeld de begrippen ‘lang’, ‘kort’, ‘recht’ en ‘krom’ ermee leren, ze kunnen er langs ‘wandelen’, het laat ook zien hoe dingen in de natuur willekeurig ontstaan, in de bovenbouw kan er theorie aan gekoppeld worden, je kunt letterlijk klei uit de IJssel halen, het is een groepsopdracht: samen tot één geheel komen, etc. etc.
Natuur en cultuur
In ons educatief centrum werken onderwijs en kinderopvang nauw samen, bijvoorbeeld in de projectweken als er één thema gekozen wordt. Binnenkort start het thema 'Natuur', daar gaan alle kinderen van 0 tot en met 12 jaar op een ondernemende manier mee aan de slag: in het kinderdagverblijf, op school en in de BSO. Hoe zorg je ervoor dat cultuur daarin een plek krijgt? Natuur en cultuur lijken immers elkaars tegenpolen maar een combinatie blijkt verrassend goed mogelijk! Enkele voorbeelden:
>> Actief
Je kunt van alles maken met diverse materialen uit de natuur (hout, steen, zand, klei etc.), gedichten schrijven over de natuur, fotografie, schilderen, dans en bewegen, misschien zelfs koken etc.
>> Reflectief / receptief
Gedichten lezen over de natuur, klassieke muziek met natuur als thema (Vier Jaargetijden van Vivaldi), schilderkunst, beeldende kunst, architectuur (Jugendstil), ballet of moderne dans etc.
Volgende keer meer over de inrichting van het atelier en de tentoonstellingen.
Anje Bechtel, directeur Educatief Centrum De Hoven
Cultuureducatie is niet zomaar een speerpunt. Wij willen kinderen niet alleen aanspreken op hun intelligentie maar ook op hun creativiteit. Dat sluit naadloos aan op onze manier van werken 'ondernemend leren', waarbij het ontdekken van kwaliteiten en talenten een belangrijke plaats inneemt. Dus niet alleen cognitieve maar ook creatieve.
Ook blijkt dat er al best veel gebeurt op het gebied van cultuur alleen is niet iedereen zich daar altijd van bewust. Wat meer aandacht behoeft is (luisteren naar) klassieke muziek, beeldende vorming, poëzie en multimedia. Verder willen we een atelier inrichten en tentoonstellingen organiseren en de activiteiten onder en na schooltijd (nog beter) op elkaar aan laten sluiten.
Praktijk
Inmiddels zijn alle ideeën verwerkt in het beleidsplan cultuureducatie. Maar dan ben je er nog niet, dan begint het pas! We willen namelijk kunst & cultuur structureel een onderdeel laten zijn van ons les- en activiteitenprogramma. Op 23 maart jl. hebben we daarom een creatieve studiemiddag gehad. Miranda Siemelink gaf ons een eenvoudige opdracht met klei. In no-time hebben we gezamenlijk een zeker tien meter lange, slingerende rivier uitgebeeld, compleet met vogels, vissen en schelpdieren.
Een opdracht die je ook in de groep of klas kunt doen en die veel mogelijkheden biedt voor alle leeftijden. Peuters kunnen bijvoorbeeld de begrippen ‘lang’, ‘kort’, ‘recht’ en ‘krom’ ermee leren, ze kunnen er langs ‘wandelen’, het laat ook zien hoe dingen in de natuur willekeurig ontstaan, in de bovenbouw kan er theorie aan gekoppeld worden, je kunt letterlijk klei uit de IJssel halen, het is een groepsopdracht: samen tot één geheel komen, etc. etc.
Natuur en cultuur
In ons educatief centrum werken onderwijs en kinderopvang nauw samen, bijvoorbeeld in de projectweken als er één thema gekozen wordt. Binnenkort start het thema 'Natuur', daar gaan alle kinderen van 0 tot en met 12 jaar op een ondernemende manier mee aan de slag: in het kinderdagverblijf, op school en in de BSO. Hoe zorg je ervoor dat cultuur daarin een plek krijgt? Natuur en cultuur lijken immers elkaars tegenpolen maar een combinatie blijkt verrassend goed mogelijk! Enkele voorbeelden:
>> Actief
Je kunt van alles maken met diverse materialen uit de natuur (hout, steen, zand, klei etc.), gedichten schrijven over de natuur, fotografie, schilderen, dans en bewegen, misschien zelfs koken etc.
>> Reflectief / receptief
Gedichten lezen over de natuur, klassieke muziek met natuur als thema (Vier Jaargetijden van Vivaldi), schilderkunst, beeldende kunst, architectuur (Jugendstil), ballet of moderne dans etc.
Volgende keer meer over de inrichting van het atelier en de tentoonstellingen.
Anje Bechtel, directeur Educatief Centrum De Hoven
Krimse jeugdrevue groot succes
De vorige keer sneeuw en ijs. Nu, op 1 april, is het lente in De Krim, op de grens van Overijssel en Drenthe. Het Dorpshuis is snel gevonden, sterker nog: je kunt het niet missen. Overzichtelijke afstanden hier. Binnen de vertrouwde combinatie van bruine kroeg met meeslepende muziek, sporthal en feestzaal met podium.
Back stage is het spannend. Twintig kinderen en vier volwassenen bereiden zich voor op hun optreden in de Jeugdrevue. Draaiboeken aan de muur van de kleedkamers. De acteurs leggen de laatste hand aan hun outfit. Albert Kuper, de regisseur, gelouterd in 35 jaar Krimse volwassenrevue, houdt het overzicht en stuurt de kinderen met vaste hand achter de coulissen.
De zaal stroomt vol met honderd blonde kinderen, voor mij als Rotterdammer een ongebruikelijk panorama. Live muziek van de muziekdocent, de eerste rolvaste aankondiging van een kleine jongen in een burgemeesterspak en het doek gaat op.
De revue is wat het is: een opeenvolging van korte, humoristische scènes, afgewisseld met liedjes. Alles speciaal geschreven voor deze gelegenheid. De zaal klapt en lacht, met pauze mee meer dan een uur. Succes!
Een beeldimpressie van de Krimse revue (bekijk hier het volledige album) © Bert Jonkhans
Het begon allemaal, zoals eerder beschreven, met de wens van de twee basisscholen in het dorp, om de taalontwikkeling van de kinderen te stimuleren. Met drama. De cultuurcoach uit Hardenberg vond een prima dramadocent. Die ontwierp drama lessen voor de 3 hoogste leerjaren, gebaseerd op de taalmethode en gaf workshops aan de leerkrachten.
Drama is nu niet meer weg te denken en de methode wordt binnenkort officieel uitgegeven. Verankerd heet dat. Want de ontwikkeling is niet meer te stuiten. Er zijn aardig wat scholen in de omgeving die belangstelling hebben voor deze aanpak. In De Krim willen de scholen uitbreiding naar de eerste leerjaren. Ze zoeken naar financiering.
De Krimse Revue is opgetogen over zoveel nieuwe aanwas. De regisseur zegt dat hij de kinderen zich 100% heeft zien verbeteren: meer lef, meer taal, meer zelfvertrouwen. De talentjes gaan door, volgend jaar aangevuld met kinderen die drama hard nodig hebben.
De zenuwen zijn nog niet helemaal in bedwang. Morgenavond komt de apotheose: de voorstelling voor de volwassenen. Het dorp loopt uit. En passant hoorde ik dat er tussen de bedrijven door een romance opgebloeid is tussen een jongen en een meisje van de twee verschillende scholen. De titel voor volgend jaar staat vast: Romeo en Julia.
Lodewijk Ouwens, begeleidingscommissie
Abonneren op:
Posts (Atom)