Brug
Om de wijk De Hoven te bereiken moet je vanuit Zutphen de brug over. De vorige keer dat Finn en ik dat als voetgangers waagden, kolkte de IJssel donker en dreigend onder ons door en stonden de kaden onder water. Nu, een half jaartje later, liggen de uiterwaarden breeduit in de zon en stroomt de rivier kalm in haar kiezelige bedding.
Ook op het Educatief Centrum De Hoven (school, kinderdagverblijf en bso) gaan de veranderingen snel. Er wordt gewerkt vanuit één visie: die van het ondernemend leren. Uitgangspunt is dat kinderen creatief met hun talenten omgaan en persoonlijke initiatieven ontplooien. Cultuureducatie past daar natuurlijk prima bij.
Op een studiebijeenkomst in oktober 2010 met alle medewerkers, onder leiding van Peter Lakke (OOG) en Miranda Siemelink (Edu-Art) formuleerden ze de volgende ambities: ‘De medewerkers van De Hoven willen alle zeven disciplines van kunst en cultuur blijven aanbieden: muziek & zang, dans, dramatische vorming, beeldende kunst, literatuur, media-educatie en cultureel erfgoed.
Verdieping voor of na bijvoorbeeld een museumbezoek of dansvoorstelling is wenselijk. Er is behoefte aan meer aandacht voor beeldende vorming bij de bso en in het hele centrum voor poëzie en multimedia. (Luisteren naar) klassieke muziek zou versterkt mogen worden, evenals het bezoeken van cultureel erfgoed.’
Nu, een dikke zeven maanden later, later ligt er een uitgebreid en helder beleidsplan waarin de ambities zijn uitgewerkt. Die worden de komende jaren stapsgewijs ingevoerd en uitgevoerd. Het plan wordt bovendien uitgebracht in een populaire versie zodat bijvoorbeeld ook de ouders er kennis van kunnen nemen. De veranderingen zijn nu al zichtbaar.
Als onderdeel van het OCW-project is een lokaal ingericht als permanent atelier en zijn overal door de school, pardon door het educatief centrum, stellages en vitrines gebouwd met kunst van de kinderen. Het atelier wordt na de zomervakantie officieel geopend door een beeldend kunstenaar die met de medewerkers, ouders en kinderen mozaïeken ontwerpt en daarmee de buitenruimte een kunstzinnig gezicht geeft.
De Hoven ademt straks aan alle kanten kunst en cultuur. Een prachtig vooruitzicht. Met een gerust hart namen we de weg terug over de IJsselbrug. We hebben er alle vertrouwen in dat de plannen worden verwezenlijkt. Daarvoor staat de combinatie van gedeelde visie en oprecht enthousiasme garant.
Lodewijk Ouwens, begeleidingscommissie
Ook op het Educatief Centrum De Hoven (school, kinderdagverblijf en bso) gaan de veranderingen snel. Er wordt gewerkt vanuit één visie: die van het ondernemend leren. Uitgangspunt is dat kinderen creatief met hun talenten omgaan en persoonlijke initiatieven ontplooien. Cultuureducatie past daar natuurlijk prima bij.
Op een studiebijeenkomst in oktober 2010 met alle medewerkers, onder leiding van Peter Lakke (OOG) en Miranda Siemelink (Edu-Art) formuleerden ze de volgende ambities: ‘De medewerkers van De Hoven willen alle zeven disciplines van kunst en cultuur blijven aanbieden: muziek & zang, dans, dramatische vorming, beeldende kunst, literatuur, media-educatie en cultureel erfgoed.
Verdieping voor of na bijvoorbeeld een museumbezoek of dansvoorstelling is wenselijk. Er is behoefte aan meer aandacht voor beeldende vorming bij de bso en in het hele centrum voor poëzie en multimedia. (Luisteren naar) klassieke muziek zou versterkt mogen worden, evenals het bezoeken van cultureel erfgoed.’
Nu, een dikke zeven maanden later, later ligt er een uitgebreid en helder beleidsplan waarin de ambities zijn uitgewerkt. Die worden de komende jaren stapsgewijs ingevoerd en uitgevoerd. Het plan wordt bovendien uitgebracht in een populaire versie zodat bijvoorbeeld ook de ouders er kennis van kunnen nemen. De veranderingen zijn nu al zichtbaar.
Als onderdeel van het OCW-project is een lokaal ingericht als permanent atelier en zijn overal door de school, pardon door het educatief centrum, stellages en vitrines gebouwd met kunst van de kinderen. Het atelier wordt na de zomervakantie officieel geopend door een beeldend kunstenaar die met de medewerkers, ouders en kinderen mozaïeken ontwerpt en daarmee de buitenruimte een kunstzinnig gezicht geeft.
De Hoven ademt straks aan alle kanten kunst en cultuur. Een prachtig vooruitzicht. Met een gerust hart namen we de weg terug over de IJsselbrug. We hebben er alle vertrouwen in dat de plannen worden verwezenlijkt. Daarvoor staat de combinatie van gedeelde visie en oprecht enthousiasme garant.
Lodewijk Ouwens, begeleidingscommissie
Burgemeester Heldoorn opent ‘Het Kloosterkanon in beeld’
Multimediaproject van de Bredeschool Kloosterveen voor leerlingen van groep 6/7 van OBS Het Sterrenschip en CBS Het Krijt
Van maandag 30 mei t/m vrijdag 10 juni is de tentoonstelling 'Het Kloosterkanon in beeld' te zien in wijkcentrum de Kloosterveste te Assen. De tentoonstelling geeft een beeld van de bijzondere samenwerking tussen leerlingen en leerkrachten van groep 6/7 van CBS Het Krijt en leerlingen van groep 7 van OBS Het Sterrenschip. De scholen zijn partners in de Bredeschool Kloosterveen. De tentoonstelling wordt op maandag 30 mei om 14.45 uur feestelijk geopend in wijkcentrum De Kloosterveste, Rondgang 2 in Kloosterveen. De openingshandeling zal worden verricht door de burgemeester van de gemeente Assen, dhr. Sicko Heldoorn.
Het tweejarig project maakt deel uit van het cultuureducatie project Cultuur in School. Cultuurnetwerk Nederland heeft aan dit project, als één van de tien landelijke voorbeeldprojecten, EUR 30.000,- subsidie toegekend. Binnen het Cultuur in School project zijn in 2010 twee projecten gestart: Cultuur in de Keuken en het Multimediaproject. Intensieve samenwerking tussen de gemeente Assen, Brede School Kloosterveen, mensen en instellingen uit de wijk, Bibliotheek Assen, ICO Centrum voor Kunst & Cultuur, Cultuurnetwerk Nederland en NoordBaak heeft geleid tot een succesvolle uitvoering.
Het ICO Centrum voor Kunst & Cultuur heeft, in opdracht van de Bredeschool Kloosterveen, het Multimedia project ontwikkeld en uitgevoerd. Speerpunten zijn leren door beleven en intens ervaren, samenwerken, ondernemen en het koppelen van onderwijs en cultuureducatie. Binnen het project zijn verbindingen gelegd tussen de kunsten en vakken als geschiedenis, biologie, aardrijkskunde, creatief schrijven en kunstzinnige oriëntatie.
Voor het Multimedia project hebben de leerlingen van beide scholen in twee projectperiodes gewerkt aan het vormgeven van hun eigen bedrijf. Het eindresultaat is een gezamenlijke webkrant: 'Het Kloosterkanon'. Op de tentoonstelling zijn uit de eerste projectperiode (voorjaar 2010) eigengemaakte filmpjes, foto's, animaties en artikelen rond het thema de wijk Kloosterveen. In de tweede projectperiode (voorjaar 2011) was De Gouden Eeuw het centrale thema met zelfportretten in de stijl van Rembrandt, foto’s in historisch perspectief, pamfletten die gemaakt zijn met losse stempels en korte filmpjes over de Gouden Eeuw als concrete resultaten.
Onder leiding van kunstvakdocenten van het ICO en een educatief medewerker van de Bibliotheek Assen hebben de kinderen geleerd om hun ervaringen met de beide thema's te verbeelden. Deze manier van werken was nieuw voor de kinderen en de leerkrachten van beide scholen. De eigen creativiteit en verantwoordelijkheid van de kinderen zorgde voor de verrassende resultaten.
Amsterdamse schoolkinderen spelen PETER PAN
“Heb dat LEF eens om lekker te dansen op muziek! Eerst op de eigen basisschool, daarna in een echt theater, samen met allemaal andere Amsterdamse jongens en meiden.”
LEF, een educatief project dat jaarlijks een 350-tal kinderen laat meewerken aan een groots opgezette dans- en theaterproductie.
Al jaren werkt OpusOne hierin samen met Het Nationale Ballet. Dit jaar presenteert LEF de voorstelling PETER PAN!
Link naar het album
LEF, een educatief project dat jaarlijks een 350-tal kinderen laat meewerken aan een groots opgezette dans- en theaterproductie.
Al jaren werkt OpusOne hierin samen met Het Nationale Ballet. Dit jaar presenteert LEF de voorstelling PETER PAN!
Bekijk de foto's, gemaakt door Ellen Mandemaker
Link naar het album
Spetterend kunstfeest
Nou, dit is me het feestje wel zeg! Wat een uit-ge-breid programma van culturele activiteiten; wat een hoop lachende gezichten, wat veel belangstelling, wat een energie, betrokkenheid en enthousiasme … Ik kijk mijn ogen uit op het openingsfeest van Kindcentrum De Ontdekking – voorheen De Wingerd.
Ik kan slechts bij een klein deel van het programma aanwezig zijn, maar er is ongelofelijk veel te doen. In de twee uurtjes dat ik op de school rondloop, zijn maar liefst veertig (!) workshops en voorstellingen waarvoor je een (gratis) kaartje kunt halen. Van filmanimatie in de studio tot Afrikaans trommelen op het buitenpodium (het ritmisch geklap en gezang is tot ver in de wijk te horen), en van circuskunst tot een beeldende workshop Droomwerelden naar aanleiding van de beeldende kunst expositie Er was eens…. Tegelijkertijd zijn er 23 verschillende activiteiten die kinderen, ouders en belangstellenden doorlopend kunnen bezoeken. Konijnen kroelen in de binnentuin, een bezoekje aan de poppendokter, theaterles achter de schermen of experimenteren met muziekinstrumenten.
Verkoper in de dop
Schoolband
Midden in de school ligt het spiksplinternieuwe theater. Het is op het laatste moment toch gelukt om de financiering daarvoor rond te krijgen, met een potje van het bovenschools management. Het is nu écht echt: heuse theaterlampen en een lichttafel, professionele geluidsapparatuur, een vast podium en prachtige rode gordijnen die tegelijkertijd naar links en rechts weggetrokken kunnen worden. Schoolband De Ontdekking is pas vijf weken jong maar geeft een knallend optreden. Twee meiden zingen in de microfoon: ‘We hebben zo’n mooie schooooool!’ onder begeleiding van keyboard, drum en twee gitaren.
Naast me zit Loek Oomen, algemeen bovenschools directeur van stichting Delta-onderwijs, naar het concert te luisteren. Kindcentrum De Ontdekking is volgens hem geen gewone brede school: ‘Scholen die zich brede school noemen zijn vaak niet anders dan gebouwen waarin verschillende organisaties de ruimtes gebruiken. Hier werken de partners écht samen en er is een gedeelde visie! Ik ben erg trots.’
Finn Minke, Cultuurnetwerk Nederland
Lees de blog van Olga van Miert, icc'er op Kindcentrum De Ontdekking
Ik kan slechts bij een klein deel van het programma aanwezig zijn, maar er is ongelofelijk veel te doen. In de twee uurtjes dat ik op de school rondloop, zijn maar liefst veertig (!) workshops en voorstellingen waarvoor je een (gratis) kaartje kunt halen. Van filmanimatie in de studio tot Afrikaans trommelen op het buitenpodium (het ritmisch geklap en gezang is tot ver in de wijk te horen), en van circuskunst tot een beeldende workshop Droomwerelden naar aanleiding van de beeldende kunst expositie Er was eens…. Tegelijkertijd zijn er 23 verschillende activiteiten die kinderen, ouders en belangstellenden doorlopend kunnen bezoeken. Konijnen kroelen in de binnentuin, een bezoekje aan de poppendokter, theaterles achter de schermen of experimenteren met muziekinstrumenten.
Verkoper in de dop
De KunstKnaller (kunstwerkplaats, museum en winkel) heeft de deuren wijd open staan. Ik loop binnen en vrijwel meteen trekt een kleine man me aan mijn arm: ‘Dag mevrouw, heeft u al een rondleiding in onze museumwinkel gehad?’ Dat heb ik niet, dus ik loop gretig met hem mee. De jongen heet Almedin en zit in groep 5. Hij leidt me langs de stellingkastjes met door de kinderen gemaakte kunstvoorwerpen en blijkt over een ontegenzeggelijk verkooptalent te beschikken. Uitnodigend slaat hij een tijdschrift open en laat me her en der wat pagina's zien. Artikelen, tekeningen, foto’s, allemaal door kinderen gemaakt. Ik grinnik om een stripje en wil de bladzijde omslaan, maar Almedin kijkt me schuin van beneden aan en zegt bijdehand: ‘Mevrouw, ik wil niet vervelend doen hoor, maar als u hem helemaal wilt lezen…’ (Er volgt een veelbetekenende stilte waarin hij quasi onverschillig het prijskaartje rechtzet.) ‘En we zijn nog niet klaar met de rondleiding.’ De boodschap is duidelijk: of ik het tijdschrift maar even wil kopen. ‘Kost slechts drie euro mevrouw, en helemaal zelfgemaakt door groep zeven!’
 |
| De Museumwinkel |
 |
| Almedin verkoopt een boek |
Almedin leidt me naar een kast en wijst me op een ansichtkaart van een beeld van Nikè. ‘Dat is een koning – uh, nee, een godin bedoel ik’, legt hij uit (de borsten van het beeld maken blijkbaar minder indruk dan de krachtige houding waarin het lichaam is afgebeeld). Trots voegt hij eraan toe dat ik het echte beeld in het museum van de school kan bewonderen. Hij laat het me zien. Het is bijna net zo hoog als Almedin zelf en bij wijze van uitzondering staat er bij dit kunstwerk een bordje dat je het niet mag aanraken. Net als bij alle andere kunstwerken in het schoolmuseum hangt er ook een bordje met een vraag die de kinderen uitnodigt over het kunstwerk na te denken. In dit geval: ‘Nikè is een godin. De godin van … Wat denk jij?’
Schoolband
Midden in de school ligt het spiksplinternieuwe theater. Het is op het laatste moment toch gelukt om de financiering daarvoor rond te krijgen, met een potje van het bovenschools management. Het is nu écht echt: heuse theaterlampen en een lichttafel, professionele geluidsapparatuur, een vast podium en prachtige rode gordijnen die tegelijkertijd naar links en rechts weggetrokken kunnen worden. Schoolband De Ontdekking is pas vijf weken jong maar geeft een knallend optreden. Twee meiden zingen in de microfoon: ‘We hebben zo’n mooie schooooool!’ onder begeleiding van keyboard, drum en twee gitaren.
 |
| Het theater |
Finn Minke, Cultuurnetwerk Nederland
Lees de blog van Olga van Miert, icc'er op Kindcentrum De Ontdekking
‘Ik zie wel eens beren, maar ik kan ook schieten hoor!’
We hebben net het eierenspel gemist. Meester Hans komt ons op het schoolplein tegemoet en vertelt ons met de pret nog in zijn ogen hoe jammer dat is. De kinderen hadden rauwe eieren op allerlei creatieve manieren verpakt, waarbij het de uitdaging was om ze heel te laten tijdens een reis van het dak naar beneden. Vooral de parachuutjes hadden goed gewerkt, vertelt Hans. Een blond meisje met een ei in haar handen hangt om hem heen en probeert zijn aandacht van ons af te leiden. Ze wil weten wat ze nu met haar ei moet doen – het heeft de reis blijkbaar overleeft. ‘Geef het maar,’ zegt meester Hans, ‘en breng jij deze mensen dan maar even naar de binnentuin.’
We volgen haar vlugge stapjes door de gangen. Ik probeer haar niet kwijt te raken terwijl ik de sfeer absorbeer en me laat meenemen in alles wat ik zie. Heel veel kinderen, rennend, elkaar ontwijkend; tekeningen; kapstokken vol groene luizencapes; boeken; gekleurde slingers; open deuren met leslokalen erachter; uitpuilende kasten en lades met naambordjes ‘samen’, ‘getal’, ‘doe’, ‘muziek’; een altaartje met een kaars en een gedenkboekje erop; kleurige slingers; aquaria; grote mensen met kratten in hun handen; een doos kiwi’s; … Het blonde meisje zigzagt zich erdoorheen en wij volgen.
In de tuin staat ze stil. Ze draait zich om en met een korte knik laat ze ons staan tussen de kippenren en het konijnenhok, in een kakofonie van kinderstemmen. Een deur slaat open en Erwin Vos, directeur van de school, komt ons lachend tegemoet. Welkom op ’t Heem.
Er is hier veel ambitie, veel daadkracht, veel hard werken en enthousiasme, maar er zijn ook veel remmende factoren. Zo groeit de school uit haar voegen: in sommige lokalen zit de helft van de kinderen met de rug naar het bord omdat het anders niet past, het is overal vol, en veel dingen staan op wielen zodat ze verplaatst kunnen worden als de ruimte op een andere manier nodig is. Het gebouw zou ook wel wat onderhoud kunnen gebruiken, maar de betrokken gemeentebeambte komt vooral opdraven als er een lintje geknipt moet worden.
Heeft de gemeente dan geen oog voor de prachtige ontwikkelingen en de sterke visie die deze school laat zien? Misschien wel. Maar de wethouder met onderwijs in zijn portefeuille is een christendemocraat. En hoe onvoorstelbaar ook, een openbare school als ´t Heem heeft daar blijkbaar last van. Visie zonder godsvrucht is blijkbaar toch iets minder waard.
Er liggen plannen voor een prachtige natuurtuin, maar de offerte voor de aanleg viel tegen. ‘Kan er dan niets met sponsoren?’, vraag ik. Dat blijkt lastig, want wettelijk is het zo geregeld dat scholen niet gesponsord mogen worden als er een tegenprestatie bij de sponsoring hoort. En een sponsor vindt het toch meestal pas interessant als tenminste zijn naam ergens vermeld mag worden…
De grote ambities van de school kunnen misschien niet allemaal waargemaakt worden, maar ’t Heem geeft op een hele goede manier en met veel elan vorm aan de invulling van alles wat wel kan. En dat is heel veel.
Aan het eind van ons gesprek zeg ik vragend: ‘Je ziet niet zoveel beren op de weg …’ Lachend antwoord Erwin: ‘Nou, soms wel. Maar ik kan ze ook schieten hoor!’
Finn Minke, Cultuurnetwerk Nederland
Tussen droom en daad in Nijverdal
Erwin Vos, de directeur van basisschool ’t Heem in Nijverdal, is een gedreven man. Als Finn Minke en ik hem ontmoeten op het zonovergoten natuureiland van zijn school, begint hij meteen te praten.
Over wat we zien (kippen, konijnen in knuffelende kinderarmen), maar vooral over wat er moet komen. Een ontdekheuvel met mierenkolonie, een moestuin, fruitbomen, een vijver voor kikkers en padden. Hufterproef, want zelfs in Nijverdal vind je vandalen. En dat is nog maar het begin van de rondleiding.
Vorig jaar telde de (openbare) school nog maar 69 leerlingen. Op sterven na dood, zeker met twee confessionele scholen om de hoek. Nu barst de school met 150 leerlingen uit zijn voegen. De oorzaak: een drastische reorganisatie van het schoolprofiel. Alles ging op de schop vanuit de gedachte: eerst de visie, daarna de rest.
De visie wortelt in de opvatting over meervoudige intelligenties (MI). Kortgezegd: ieder mens beschikt over uiteenlopende talenten en leert op grond daarvan op zijn of haar eigen manier. De school biedt een rijke omgeving die daaraan tegemoet komt.
In de praktijk betekent dit voor de kinderen op ’t Heem meer keuzevrijheid, eigen verantwoordelijkheid en minder frontaal klassikaal onderwijs. Voor het team betekent het: aanpassen van leermethodes, aanpassen van de ruimtes (werkeilanden) en aanpassen van de didactiek. De bso wordt daarin nadrukkelijk betrokken. Dat is veel in korte tijd.
Wij zijn er eigenlijk voor het werkeiland kunst en cultuur maar we worden meegezogen in de ambities van de directeur en zijn team. Wat we meemaken is werk in uitvoering, transitie. Inspirerend, energiek. Een echte brede school in wording, met een heldere visie als basis. Dat spreekt ouders aan. Maar de keerzijde klinkt ook door in zijn verhaal.
Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Een openbare school mag geen kinderen weigeren, maar er is letterlijk geen ruimte meer. In de school om de hoek staan nu lokalen leeg, maar is intrekken bij de concurrent de oplossing?
Op nieuwbouw hoeft de school niet te rekenen met een CDA-wethouder. Ook niet op extra uren voor ontwikkeling en overleg. Grootse plannen, weinig geld. En sponsoring mag niet van de wet. Het geld van OCW voor het cultuurwerkeiland is hier meer dan welkom en uitstekend besteed. Maar ook die geldstroom wordt smaller.
We wensen Erwin Vos succes. En geduld. Maar of hij dat kan opbrengen?
Lodewijk Ouwens, begeleidingscommissie
Over wat we zien (kippen, konijnen in knuffelende kinderarmen), maar vooral over wat er moet komen. Een ontdekheuvel met mierenkolonie, een moestuin, fruitbomen, een vijver voor kikkers en padden. Hufterproef, want zelfs in Nijverdal vind je vandalen. En dat is nog maar het begin van de rondleiding.
Vorig jaar telde de (openbare) school nog maar 69 leerlingen. Op sterven na dood, zeker met twee confessionele scholen om de hoek. Nu barst de school met 150 leerlingen uit zijn voegen. De oorzaak: een drastische reorganisatie van het schoolprofiel. Alles ging op de schop vanuit de gedachte: eerst de visie, daarna de rest.
De visie wortelt in de opvatting over meervoudige intelligenties (MI). Kortgezegd: ieder mens beschikt over uiteenlopende talenten en leert op grond daarvan op zijn of haar eigen manier. De school biedt een rijke omgeving die daaraan tegemoet komt.
In de praktijk betekent dit voor de kinderen op ’t Heem meer keuzevrijheid, eigen verantwoordelijkheid en minder frontaal klassikaal onderwijs. Voor het team betekent het: aanpassen van leermethodes, aanpassen van de ruimtes (werkeilanden) en aanpassen van de didactiek. De bso wordt daarin nadrukkelijk betrokken. Dat is veel in korte tijd.
Wij zijn er eigenlijk voor het werkeiland kunst en cultuur maar we worden meegezogen in de ambities van de directeur en zijn team. Wat we meemaken is werk in uitvoering, transitie. Inspirerend, energiek. Een echte brede school in wording, met een heldere visie als basis. Dat spreekt ouders aan. Maar de keerzijde klinkt ook door in zijn verhaal.
Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Een openbare school mag geen kinderen weigeren, maar er is letterlijk geen ruimte meer. In de school om de hoek staan nu lokalen leeg, maar is intrekken bij de concurrent de oplossing?
Op nieuwbouw hoeft de school niet te rekenen met een CDA-wethouder. Ook niet op extra uren voor ontwikkeling en overleg. Grootse plannen, weinig geld. En sponsoring mag niet van de wet. Het geld van OCW voor het cultuurwerkeiland is hier meer dan welkom en uitstekend besteed. Maar ook die geldstroom wordt smaller.
We wensen Erwin Vos succes. En geduld. Maar of hij dat kan opbrengen?
Lodewijk Ouwens, begeleidingscommissie
Project Heerenveen afgesloten
De Heerenveense Courant publiceerde dit artikel over de afsluiting van het project.
Heerenveen - Na zes woensdagen hard werken is het project "Kunst en Natuur Nemen de Wijk" donderdag afgesloten. Kinderen van de basisscholen De Burcht en Het Slingertouw hebben onder leiding van MAS studenten materiaal uit de natuur gehaald om er kunst van te maken.
De samenwerking van kunstencentrum Ateliers Majeur, Landschapbeheer Friesland, Staatsbosbeheer, Talant en het basis- en voortgezet onderwijs in de wijk kan terugzien op een geslaagde organisatie.
Had wijkwethouder Age Hartsuiker als openingshandeling vijf weken eerder een berk in het bos deels blauw geschilderd, nu mocht hij de ontstane openlucht tentoonstelling als afsluiting van het project onthullen.
Eerst werd de blauwe boom omver gehaald. "Blauw, als historisch symbool van deze rode regio", zo gaf begeleidend en inspirerend kunstenaar Gerrit Terpstra aan, "want het geeft de strijd aan tegen het drankmisbruik onder de arme bevolking."
In optocht ging de boom de Heerenveense woonwijk Skoatterwâld in om opgehangen te worden aan MFA De Spil. Een door NHL-student Roel Jetze van Assen gemaakte film van het project werd vertoond, waarna Hartsuiker aangaf dat de gemeente Heerenveen blij is met dergelijke educatieve initiatieven.
Met hulp van twee Talantcliënten knipte hij vervolgens enkele linten door om zich daarna bijzonder te interesseren voor de kunstwerken. De beelden staan nog enkele weken te kijk op het veld voor De Spil, waar de kruin van de blauwe boom stille getuige is van de natuur die cultuur werd.
De metershoge blauwe stam is achtergebleven in het bos om daar de herinnering levend te houden. "Want", wees onderwijzer Siep van der Zee de belangstellenden erop, "de boom leeft en huilt omdat hij onthoofd achterblijft. Kijk, de sapstromen lopen nog en laten het blauw glinsteren."
© Redactie Heerenveense Courant & brede school Heerenveen
Heerenveen - Na zes woensdagen hard werken is het project "Kunst en Natuur Nemen de Wijk" donderdag afgesloten. Kinderen van de basisscholen De Burcht en Het Slingertouw hebben onder leiding van MAS studenten materiaal uit de natuur gehaald om er kunst van te maken.
De samenwerking van kunstencentrum Ateliers Majeur, Landschapbeheer Friesland, Staatsbosbeheer, Talant en het basis- en voortgezet onderwijs in de wijk kan terugzien op een geslaagde organisatie.
Had wijkwethouder Age Hartsuiker als openingshandeling vijf weken eerder een berk in het bos deels blauw geschilderd, nu mocht hij de ontstane openlucht tentoonstelling als afsluiting van het project onthullen.
 |
| Wethouder Age Hartsuiker knipt een lint, geholpen door Erik-Jan Schoonhoven en Bonnie van Zwol. |
Eerst werd de blauwe boom omver gehaald. "Blauw, als historisch symbool van deze rode regio", zo gaf begeleidend en inspirerend kunstenaar Gerrit Terpstra aan, "want het geeft de strijd aan tegen het drankmisbruik onder de arme bevolking."
In optocht ging de boom de Heerenveense woonwijk Skoatterwâld in om opgehangen te worden aan MFA De Spil. Een door NHL-student Roel Jetze van Assen gemaakte film van het project werd vertoond, waarna Hartsuiker aangaf dat de gemeente Heerenveen blij is met dergelijke educatieve initiatieven.
Met hulp van twee Talantcliënten knipte hij vervolgens enkele linten door om zich daarna bijzonder te interesseren voor de kunstwerken. De beelden staan nog enkele weken te kijk op het veld voor De Spil, waar de kruin van de blauwe boom stille getuige is van de natuur die cultuur werd.
De metershoge blauwe stam is achtergebleven in het bos om daar de herinnering levend te houden. "Want", wees onderwijzer Siep van der Zee de belangstellenden erop, "de boom leeft en huilt omdat hij onthoofd achterblijft. Kijk, de sapstromen lopen nog en laten het blauw glinsteren."
© Redactie Heerenveense Courant & brede school Heerenveen
met een filmpje, nog meer blogs en heel veel beeldmateriaal
Cultuur weer een stap dichterbij
Ons project Cultuureducatie is tijdens een inspirerende bijeenkomst met alle medewerkers van Educatief Centrum De Hoven op 25 oktober 2010 officieel van start gegaan. Onder leiding van Peter Lakke (In School) en Miranda Siemelink (EDU-ART) hebben we vragen beantwoord zoals: Wat verstaan we eigenlijk onder cultuur? Wat doen we nu al aan cultuur op school en in de kinderopvang? Wat willen en kunnen we nog meer?
Cultuureducatie is niet zomaar een speerpunt. Wij willen kinderen niet alleen aanspreken op hun intelligentie maar ook op hun creativiteit. Dat sluit naadloos aan op onze manier van werken 'ondernemend leren', waarbij het ontdekken van kwaliteiten en talenten een belangrijke plaats inneemt. Dus niet alleen cognitieve maar ook creatieve.
Ook blijkt dat er al best veel gebeurt op het gebied van cultuur alleen is niet iedereen zich daar altijd van bewust. Wat meer aandacht behoeft is (luisteren naar) klassieke muziek, beeldende vorming, poëzie en multimedia. Verder willen we een atelier inrichten en tentoonstellingen organiseren en de activiteiten onder en na schooltijd (nog beter) op elkaar aan laten sluiten.
Praktijk
Inmiddels zijn alle ideeën verwerkt in het beleidsplan cultuureducatie. Maar dan ben je er nog niet, dan begint het pas! We willen namelijk kunst & cultuur structureel een onderdeel laten zijn van ons les- en activiteitenprogramma. Op 23 maart jl. hebben we daarom een creatieve studiemiddag gehad. Miranda Siemelink gaf ons een eenvoudige opdracht met klei. In no-time hebben we gezamenlijk een zeker tien meter lange, slingerende rivier uitgebeeld, compleet met vogels, vissen en schelpdieren.
Een opdracht die je ook in de groep of klas kunt doen en die veel mogelijkheden biedt voor alle leeftijden. Peuters kunnen bijvoorbeeld de begrippen ‘lang’, ‘kort’, ‘recht’ en ‘krom’ ermee leren, ze kunnen er langs ‘wandelen’, het laat ook zien hoe dingen in de natuur willekeurig ontstaan, in de bovenbouw kan er theorie aan gekoppeld worden, je kunt letterlijk klei uit de IJssel halen, het is een groepsopdracht: samen tot één geheel komen, etc. etc.
Natuur en cultuur
In ons educatief centrum werken onderwijs en kinderopvang nauw samen, bijvoorbeeld in de projectweken als er één thema gekozen wordt. Binnenkort start het thema 'Natuur', daar gaan alle kinderen van 0 tot en met 12 jaar op een ondernemende manier mee aan de slag: in het kinderdagverblijf, op school en in de BSO. Hoe zorg je ervoor dat cultuur daarin een plek krijgt? Natuur en cultuur lijken immers elkaars tegenpolen maar een combinatie blijkt verrassend goed mogelijk! Enkele voorbeelden:
>> Actief
Je kunt van alles maken met diverse materialen uit de natuur (hout, steen, zand, klei etc.), gedichten schrijven over de natuur, fotografie, schilderen, dans en bewegen, misschien zelfs koken etc.
>> Reflectief / receptief
Gedichten lezen over de natuur, klassieke muziek met natuur als thema (Vier Jaargetijden van Vivaldi), schilderkunst, beeldende kunst, architectuur (Jugendstil), ballet of moderne dans etc.
Volgende keer meer over de inrichting van het atelier en de tentoonstellingen.
Anje Bechtel, directeur Educatief Centrum De Hoven
Cultuureducatie is niet zomaar een speerpunt. Wij willen kinderen niet alleen aanspreken op hun intelligentie maar ook op hun creativiteit. Dat sluit naadloos aan op onze manier van werken 'ondernemend leren', waarbij het ontdekken van kwaliteiten en talenten een belangrijke plaats inneemt. Dus niet alleen cognitieve maar ook creatieve.
Ook blijkt dat er al best veel gebeurt op het gebied van cultuur alleen is niet iedereen zich daar altijd van bewust. Wat meer aandacht behoeft is (luisteren naar) klassieke muziek, beeldende vorming, poëzie en multimedia. Verder willen we een atelier inrichten en tentoonstellingen organiseren en de activiteiten onder en na schooltijd (nog beter) op elkaar aan laten sluiten.
Praktijk
Inmiddels zijn alle ideeën verwerkt in het beleidsplan cultuureducatie. Maar dan ben je er nog niet, dan begint het pas! We willen namelijk kunst & cultuur structureel een onderdeel laten zijn van ons les- en activiteitenprogramma. Op 23 maart jl. hebben we daarom een creatieve studiemiddag gehad. Miranda Siemelink gaf ons een eenvoudige opdracht met klei. In no-time hebben we gezamenlijk een zeker tien meter lange, slingerende rivier uitgebeeld, compleet met vogels, vissen en schelpdieren.
Een opdracht die je ook in de groep of klas kunt doen en die veel mogelijkheden biedt voor alle leeftijden. Peuters kunnen bijvoorbeeld de begrippen ‘lang’, ‘kort’, ‘recht’ en ‘krom’ ermee leren, ze kunnen er langs ‘wandelen’, het laat ook zien hoe dingen in de natuur willekeurig ontstaan, in de bovenbouw kan er theorie aan gekoppeld worden, je kunt letterlijk klei uit de IJssel halen, het is een groepsopdracht: samen tot één geheel komen, etc. etc.
Natuur en cultuur
In ons educatief centrum werken onderwijs en kinderopvang nauw samen, bijvoorbeeld in de projectweken als er één thema gekozen wordt. Binnenkort start het thema 'Natuur', daar gaan alle kinderen van 0 tot en met 12 jaar op een ondernemende manier mee aan de slag: in het kinderdagverblijf, op school en in de BSO. Hoe zorg je ervoor dat cultuur daarin een plek krijgt? Natuur en cultuur lijken immers elkaars tegenpolen maar een combinatie blijkt verrassend goed mogelijk! Enkele voorbeelden:
>> Actief
Je kunt van alles maken met diverse materialen uit de natuur (hout, steen, zand, klei etc.), gedichten schrijven over de natuur, fotografie, schilderen, dans en bewegen, misschien zelfs koken etc.
>> Reflectief / receptief
Gedichten lezen over de natuur, klassieke muziek met natuur als thema (Vier Jaargetijden van Vivaldi), schilderkunst, beeldende kunst, architectuur (Jugendstil), ballet of moderne dans etc.
Volgende keer meer over de inrichting van het atelier en de tentoonstellingen.
Anje Bechtel, directeur Educatief Centrum De Hoven
Krimse jeugdrevue groot succes
De vorige keer sneeuw en ijs. Nu, op 1 april, is het lente in De Krim, op de grens van Overijssel en Drenthe. Het Dorpshuis is snel gevonden, sterker nog: je kunt het niet missen. Overzichtelijke afstanden hier. Binnen de vertrouwde combinatie van bruine kroeg met meeslepende muziek, sporthal en feestzaal met podium.
Back stage is het spannend. Twintig kinderen en vier volwassenen bereiden zich voor op hun optreden in de Jeugdrevue. Draaiboeken aan de muur van de kleedkamers. De acteurs leggen de laatste hand aan hun outfit. Albert Kuper, de regisseur, gelouterd in 35 jaar Krimse volwassenrevue, houdt het overzicht en stuurt de kinderen met vaste hand achter de coulissen.
De zaal stroomt vol met honderd blonde kinderen, voor mij als Rotterdammer een ongebruikelijk panorama. Live muziek van de muziekdocent, de eerste rolvaste aankondiging van een kleine jongen in een burgemeesterspak en het doek gaat op.
De revue is wat het is: een opeenvolging van korte, humoristische scènes, afgewisseld met liedjes. Alles speciaal geschreven voor deze gelegenheid. De zaal klapt en lacht, met pauze mee meer dan een uur. Succes!
Een beeldimpressie van de Krimse revue (bekijk hier het volledige album) © Bert Jonkhans
Het begon allemaal, zoals eerder beschreven, met de wens van de twee basisscholen in het dorp, om de taalontwikkeling van de kinderen te stimuleren. Met drama. De cultuurcoach uit Hardenberg vond een prima dramadocent. Die ontwierp drama lessen voor de 3 hoogste leerjaren, gebaseerd op de taalmethode en gaf workshops aan de leerkrachten.
Drama is nu niet meer weg te denken en de methode wordt binnenkort officieel uitgegeven. Verankerd heet dat. Want de ontwikkeling is niet meer te stuiten. Er zijn aardig wat scholen in de omgeving die belangstelling hebben voor deze aanpak. In De Krim willen de scholen uitbreiding naar de eerste leerjaren. Ze zoeken naar financiering.
De Krimse Revue is opgetogen over zoveel nieuwe aanwas. De regisseur zegt dat hij de kinderen zich 100% heeft zien verbeteren: meer lef, meer taal, meer zelfvertrouwen. De talentjes gaan door, volgend jaar aangevuld met kinderen die drama hard nodig hebben.
De zenuwen zijn nog niet helemaal in bedwang. Morgenavond komt de apotheose: de voorstelling voor de volwassenen. Het dorp loopt uit. En passant hoorde ik dat er tussen de bedrijven door een romance opgebloeid is tussen een jongen en een meisje van de twee verschillende scholen. De titel voor volgend jaar staat vast: Romeo en Julia.
Lodewijk Ouwens, begeleidingscommissie
Een stage die er toe doet
Het project Cultuur en natuur nemen de wijk wordt begeleid door een groot aantal stagiairs. Allereerst zijn er drie stagiairs van de NHL Hogeschool Leeuwarden, een student CMV, iemand van de lerarenopleiding Beeldend en een student Omgangskunde. Zij begeleiden de kinderen, maar minsten zo belangrijk is hun begeleiding van de MAS-leerlingen. MAS staat voor maatschappelijke stage, en twaalf leerlingen van het naburige AOC doen hun MAS bij dit project.
Het zijn vmbo-leerlingen, slechts een paar jaar ouder dan de groep 8 kinderen, die in het begin behoorlijk moesten wennen aan hun rol. Ze waren nu niet zelf leerling, maar begeleider van jongere kinderen, met de verantwoordelijkheden die daarbij horen. Dat betekende ook op je woorden letten, en kinderen helpen als het te moeilijk voor ze werd. Maar ook als vmbo'er omgaan met slimme basisschoolleerlingen, op wie je vooral overwicht hebt door je leeftijd. Door de goede begeleiding door de hbo-stagiairs ging dat steeds beter.
De drie hbo-stagiairs hadden een belangrijke rol. Interessant is hun onderzoek, ze proberen te toetsen wat de kinderen leren van dit project. Hiervoor hebben ze een 0-meting afgenomen, zodat ze na afloop kunnen kijken wat de kinderen geleerd hebben over kunst, cultuur en natuur. Daarnaast kwam iedere woensdagmorgen om 8 uur de hele groep bij elkaar, waarbij de drie hbo-studenten de vmbo'ers instrueerden.
Wat stond er die dag op het programma en wat werd er van hen verwacht? Ook eventuele knelpunten konden daar besproken worden. Door de goede voorbereiding en nabespreking ging de begeleiding goed, en voor zover ik het gezien heb waren de vmbo'ers serieus en met veel plezier aan het werk. Verder gaven de hbo'ers de kinderen ook advies bij het werken aan hun beelden, bijvoorbeeld over kleurgebruik en ruimtelijkheid.
Daarnaast waren er nog twee stagiairs van het Friesland College, van de opleiding helpende zorg en welzijn. Twee potige knapen, waarvan de een ambulancebroeder wil worden en de andere met TBS'ers wil gaan werken. Wat moeten zulke jongens met kinderen uit groep 8? Dat was even zoeken geblazen, maar gelukkig konden ze helpen met het sjouwen van het gereedschap en alle andere materialen die voor het project nodig waren.
Onverstoorbaar gingen ze hun gang, niet gehinderd door de kinderen, die af en toe wel aan het testen waren hoe ver ze met deze jongens konden gaan. Gedurende de ochtend gingen ze steeds meer met de kinderen samenwerken, en later zag ik ze geconcentreerd staan schilderen aan een totempaal. Aan het einde liepen ze, omringd door een aantal jongens uit groep 8, over het terrein. Toch wel interessant, die grote knapen.
Door Eeke Wervers, Cultuurnetwerk Nederland
Het zijn vmbo-leerlingen, slechts een paar jaar ouder dan de groep 8 kinderen, die in het begin behoorlijk moesten wennen aan hun rol. Ze waren nu niet zelf leerling, maar begeleider van jongere kinderen, met de verantwoordelijkheden die daarbij horen. Dat betekende ook op je woorden letten, en kinderen helpen als het te moeilijk voor ze werd. Maar ook als vmbo'er omgaan met slimme basisschoolleerlingen, op wie je vooral overwicht hebt door je leeftijd. Door de goede begeleiding door de hbo-stagiairs ging dat steeds beter.
 |
| © Jurjen van der Hoek (Ateliers Majeur) |
Wat stond er die dag op het programma en wat werd er van hen verwacht? Ook eventuele knelpunten konden daar besproken worden. Door de goede voorbereiding en nabespreking ging de begeleiding goed, en voor zover ik het gezien heb waren de vmbo'ers serieus en met veel plezier aan het werk. Verder gaven de hbo'ers de kinderen ook advies bij het werken aan hun beelden, bijvoorbeeld over kleurgebruik en ruimtelijkheid.
 |
| © Jurjen van der Hoek (Ateliers Majeur) |
Onverstoorbaar gingen ze hun gang, niet gehinderd door de kinderen, die af en toe wel aan het testen waren hoe ver ze met deze jongens konden gaan. Gedurende de ochtend gingen ze steeds meer met de kinderen samenwerken, en later zag ik ze geconcentreerd staan schilderen aan een totempaal. Aan het einde liepen ze, omringd door een aantal jongens uit groep 8, over het terrein. Toch wel interessant, die grote knapen.
Door Eeke Wervers, Cultuurnetwerk Nederland
met een filmpje, nog meer blogs en heel veel beeldmateriaal
Naar een afronding
Woensdag 6 april, de laatste dag dat de leerlingen van de brede school Sloatterwald werken aan hun kunstwerken van natuurlijk materiaal. Het is de zesde week van het project en morgen wordt de tentoonstelling officieel geopend. De eerste twee weken verzamelden ze takken en stronken in het bos. Op de derde dag maakten ze hun ontwerp en de afgelopen drie weken werkten ze iedere woensdag twee uur aan hun kunstwerk.
© Jurjen van der Hoek (Ateliers Majeur)
Het gaat verbazend snel. De kinderen werken in groepjes van zes tot acht, en hebben begeleiding van stagiairs. Aan het begin van de ochtend vraag ik me af of het allemaal wel gaat lukken, maar om 12 uur staan er prachtige werken. Vol enthousiasme werpen de kinderen zich op de constructie van de beelden, en gaan vervolgens verwoed aan het schilderen. Jammer, ik vind juist de natuurlijke materialen mooi. Het werk verandert er behoorlijk door, en natuurlijk werkt de kleur soms ook juist heel sterk.
Uiteindelijk staan er op het grasveld een aantal bijna sjamanistische beelden. Met hout, touw en jute zijn mens- en dierfiguren gemaakt, totempalen en tenten die op tipi's lijken. Het lijkt alsof ze willen benadrukken dat het hier om kunstwerken gaat, door er hekjes om heen te zetten. Soms alleen palen, zodat een magische cirkel ontstaat van felgekleurde staken, soms ook met een touw er omheen.
© Jurjen van der Hoek (Ateliers Majeur)
Tijdens de nabespreking blijken de meeste kinderen tevreden over hun werk. Hier en daar was er wel wat onenigheid over de afwerking: andere ideeën over de constructie of andere kleuren mooi vinden. De kinderen zijn ook trots op hun werk. Ze komen bijna allemaal naar de officiele opening de volgende dag, waar ze aan familie en andere belangstellenden ook hun eigen werk kunnen toelichten.
© Jurjen van der Hoek (Ateliers Majeur)
met een filmpje, nog meer blogs en heel veel beeldmateriaal
Talenten komen tot uiting in uniek kunstproject!
Afgelopen woensdag werd ik op het laatste moment gebeld om op OBS Het Slingertouw te werken. De leerlingen waren al druk in actie met hun schoolse vakken in een prachtig bredeschoolgebouw.
De groep 8 waar ik werkzaam was mocht zich kort daarna uitleven in een project waarbij ze aan een kunstobject werkten in het park. Ik kom wel vaker projecten tegen in het onderwijs en zie dat dat geregeld niet helemaal uit de verf komt en soms als verplichting wordt gezien. Niet sceptisch maar kritisch ging ik met de kinderen naar het park om aan de slag te gaan.
De leerlingen werkten in groepen onder de leiding van een leerling uit het voortgezet onderwijs aan prachtige bouwwerken van hout. Alles onder de leiding van Ateliers Majeur en kunstenaar Gerrit Terpstra. De kinderen vertelden vol enthousiasme dat ze het hout uit het bos in Oranjewoud hadden gehaald en nu al twee weken aan de slag waren om hiermee een bouwwerk te maken om het kale grasveld in de nieuwbouwwijk te 'upgraden'.
Na enigszins de groep aan het werk te hebben gezet kon ik zien wat er gebeurde op dit grasveld. Alle leerlingen waren enthousiast aan de slag met hun bouwwerken. Het was mooi dat de leerlingen een vrije opdracht hadden en zich daardoor konden uiten op hun eigen manier en hun eigen talent naar voren konden laten komen.
Leerlingen konden hun beeldende talenten laten zien in de vormgeving van hun werk en bij het kleurgebruik, terwijl anderen juist hun technische talent konden inzetten. Naast deze creatieve en technische vaardigheden werd het vermogen tot samenwerking gestimuleerd doordat er een groepswerk werd gemaakt.
Zo vond natuurlijk materiaal in de vorm van kunstobjecten een plaats in de nieuwbouwwijk waar alle bewoners van kunnen genieten. Het karakter van de brede school kwam verder tot uiting doordat ook de cliënten van Zorginstelling Talant hun bijdrage leverden. Ook de aanwonende ouderen konden vanuit hun raam genieten van de activiteiten met de fascinerende objecten als nieuw uitzicht. Een absolute win-win situatie!
De school heeft haar doelstelling samengebracht in een aantal krachtige termen te weten: kind, veilige school, naar eigen kunnen met vertrouwen, uitdaging, ondersteuning en samen. Deze uitgangspunten komen in dit project heel goed tot uiting. In een periode waarin de basisschool steeds meer wordt gedwongen om goed te scoren op het gebied van rekenen, taal en lezen was dit een verademing. Projecten als deze ontwikkelen vaardigheden die een positieve bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de schoolse vakken.
Complimenten voor OBS het Slingertouw, projectcoördinator Bredewijkschool Annemarie Elout, Ateliers Majeur en kunstenaar Gerrit Terpstra voor het initiëren van dit project!
Auteur Sander Balk, invalleerkracht op OBS Het Slingertouw
 |
| © Jurjen van der Hoek (Ateliers Majeur) |
De leerlingen werkten in groepen onder de leiding van een leerling uit het voortgezet onderwijs aan prachtige bouwwerken van hout. Alles onder de leiding van Ateliers Majeur en kunstenaar Gerrit Terpstra. De kinderen vertelden vol enthousiasme dat ze het hout uit het bos in Oranjewoud hadden gehaald en nu al twee weken aan de slag waren om hiermee een bouwwerk te maken om het kale grasveld in de nieuwbouwwijk te 'upgraden'.
Na enigszins de groep aan het werk te hebben gezet kon ik zien wat er gebeurde op dit grasveld. Alle leerlingen waren enthousiast aan de slag met hun bouwwerken. Het was mooi dat de leerlingen een vrije opdracht hadden en zich daardoor konden uiten op hun eigen manier en hun eigen talent naar voren konden laten komen.
Leerlingen konden hun beeldende talenten laten zien in de vormgeving van hun werk en bij het kleurgebruik, terwijl anderen juist hun technische talent konden inzetten. Naast deze creatieve en technische vaardigheden werd het vermogen tot samenwerking gestimuleerd doordat er een groepswerk werd gemaakt.
Zo vond natuurlijk materiaal in de vorm van kunstobjecten een plaats in de nieuwbouwwijk waar alle bewoners van kunnen genieten. Het karakter van de brede school kwam verder tot uiting doordat ook de cliënten van Zorginstelling Talant hun bijdrage leverden. Ook de aanwonende ouderen konden vanuit hun raam genieten van de activiteiten met de fascinerende objecten als nieuw uitzicht. Een absolute win-win situatie!
De school heeft haar doelstelling samengebracht in een aantal krachtige termen te weten: kind, veilige school, naar eigen kunnen met vertrouwen, uitdaging, ondersteuning en samen. Deze uitgangspunten komen in dit project heel goed tot uiting. In een periode waarin de basisschool steeds meer wordt gedwongen om goed te scoren op het gebied van rekenen, taal en lezen was dit een verademing. Projecten als deze ontwikkelen vaardigheden die een positieve bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de schoolse vakken.
Complimenten voor OBS het Slingertouw, projectcoördinator Bredewijkschool Annemarie Elout, Ateliers Majeur en kunstenaar Gerrit Terpstra voor het initiëren van dit project!
Auteur Sander Balk, invalleerkracht op OBS Het Slingertouw
met een filmpje, nog meer blogs en heel veel beeldmateriaal
Kunst- en natuureducatie
In dit project gaan kunst en natuur hand in hand. Kunstenaars van Ateliers Majeur en Jan Piet de Boer van Landschapsbeheer Friesland begeleidden samen het project. De natuur om Heerenveen is prachtig, maar volgens kwartiermaker Annemarie Elout leek het alsof sommige kinderen nog nooit in het bos waren geweest. Het verschil tussen cultuur en natuur werd steeds duidelijker, wanneer wordt natuur cultuur? De leerlingen realiseerden zich dat er in Nederland nauwelijks natuur te vinden is, dat bijna alle natuur is vormgegeven door de mens en cultuurlandschap is.
Vanuit Ateliers Majeur zijn Pieter Jan Struik en Gerrit Terpstra bij het project betrokken. Pieter Jan is docent en begeleidt onder meer de leerkrachten en stagiairs, maar ook de kinderen. Gerrit is kunstenaar en werkt wel vaker als kunstenaar-docent op scholen. Deze manier van werken is voor hem nieuw, om een aantal weken zo intensief met de kinderen te werken aan deze grote beelden. Voor de leerlingen is het bijzonder, zo'n volwassen man met grijs haar die kunstenaar is. Hij geeft allerlei advies over ontwerp en uitvoering, en de laatste dag helpt hij met technische dingen, zoals constructieproblemen. Verder is hij vooral bezig met het uitdelen van gereedschap, verf en kwasten.
Annemarie Elout is de spin in het web, zij zorgt ervoor dat alles geregeld is, iedereen geïnformeerd is, alle materialen er zijn, en nog veel meer. Een echte duizendpoot. Ze is zeer te spreken over het project, volgens haar hebben de kinderen veel geleerd. Allereerst 'van niets iets maken'. Dat doen kinderen niet zo vaak meer, en het was ook iets waar ze zich toe moesten zetten. Het is wel zo makkelijk als de juf of meester zegt wat je moet maken, maar dat was nu juist niet de bedoeling! Ze moesten echt zelf dingen bedenken en die uitvoeren. Ook leren ze goed kijken, in het bos al naar geschikte hout, en nu naar de vorm(geving) van hun kunstwerk. Sowieso de confrontatie met kunst, cultuur en natuur, die woorden zeiden sommige leerlingen helemaal niets. Ook volhouden, iets afmaken en door weerstand heengaan is iets wat vooral de laatste dag een rol speelde. En natuurlijk samenwerken, beslissingen nemen en taken verdelen, vaardigheden die ook bij andere opdrachten op school goed van pas komen.
Door Eeke Wervers (Cultuurnetwerk Nederland)
 |
| © Jurjen van der Hoek (Ateliers Majeur) |
 |
| © Jurjen van der Hoek (Ateliers Majeur) |
 |
| © Jurjen van der Hoek (Ateliers Majeur) |
Door Eeke Wervers (Cultuurnetwerk Nederland)
met een filmpje, nog meer blogs en heel veel beeldmateriaal
Cultuur in de Keuken: een intense belevenis
Zes vrouwen komen in kleurige Surinaamse kleding de grote zaal binnen, ze dragen vlaggenstokken. De zestig kinderen van groep 6 kijken nieuwsgierig toe: wat gaat hier gebeuren? Ze weten al dat het over Suriname gaat, de hele dag, maar wat ze gaan doen is een verrassing. De Surinaamse vrouwen laten zien hoe een schooldag start in Suriname, compleet met vlag hijsen en het volkslied. Daarna swingen ze op een Surinaamse liedje en de kinderen doen ijverig mee. De sfeer zit erin: het belooft een prikkelende dag te worden!
Het basisidee van Cultuur in de Keuken is dat de kinderen een hele dag als actieve deelnemers ondergedompeld worden in de cultuur van een bepaald land of een bepaalde streek. De opbouwende onderdelen van het dagprogramma vullen elkaar aan en vormen vanuit belevingsperspectief één geheel. Naast een spetterende opening en een verhalenverteller zijn er nog drie andere vaste programma onderdelen: koken, dans/muziek en een creatieve workshop. We hebben gekozen voor de grootste groepen van allochtone afkomst in Assen.
De kinderen uit groep 6 worden intensief in contact gebracht met mensen die hun roots in het betreffende land hebben. Voor de Molukse dag betekende dit dat de kinderen na een spetterende Molukse opening, van een Molukse man een verhaal horen, een Molukse kokkin kookles geeft, Molukse mannen een percussie workshop verzorgen, een Molukse dame een dansworkshop geeft en dag wordt afgesloten met het eten van zelfgemaakte Molukse hapjes.
De dichtheid van het aanbod zorgt voor een intense beleving waarbij tal van kinderen de leerkrachten verbazen met wat ze doen en hoe ze het doen. Door kinderen op de verschillende zintuigen te prikkelen, wordt de beleving intenser en kunnen de leerlingen in kleur en geur proeven van een cultuur. De geur van kruidnagels die de ruimte vult, een Molukse tifagroep die voor een oorverdovend optreden zorgt, waarbij je heupen niet stil kunnen blijven, de Surinaamse roti die met smaak gegeten wordt en de liederen die uit volle borst meegezongen worden.
Het project is in oorsprong ontwikkeld om het aanbod op een bestaande tijdelijke locatie een kwalitatieve impuls te geven. Het resultaat hiervan is te bekijken in het digitale fotoalbum. Inmiddels is er verhuisd naar de Kloosterveste, een grootschalige centrumvoorziening waarin – naast wonen en commerciële functies – ook sociaal culturele voorzieningen, onderwijs en bibliotheek zijn ondergebracht. Hoewel heel anders, leent ook deze accommodatie zich uitstekend voor het belevingsconcept van Cultuur in de Keuken.
Binnen het project zijn we de discussie of cultuureducatief aanbod middel of doel is voorbij. We halen kinderen uit hun comfortzone en laten ze daar waar ze dan terechtkomen in een veilige setting intens beleven. Jongens gaan dansen, normaal gesproken drukke kinderen luisteren ademloos naar een verhalenverteller en een normaal gesproken verlegen jongen wil het gekookte mee naar huis nemen zodat hij ook eens één keer voor zijn moeder kookt. Door de som van de setting, de locatie en het aanbod levert een bijzondere dag op waarbij de opbrengst veel verder gaat dan het kennis maken met cultuur.
Erik de Wild (gemeente Assen) & Marjan Wolynski (NoordBaak)
Het basisidee van Cultuur in de Keuken is dat de kinderen een hele dag als actieve deelnemers ondergedompeld worden in de cultuur van een bepaald land of een bepaalde streek. De opbouwende onderdelen van het dagprogramma vullen elkaar aan en vormen vanuit belevingsperspectief één geheel. Naast een spetterende opening en een verhalenverteller zijn er nog drie andere vaste programma onderdelen: koken, dans/muziek en een creatieve workshop. We hebben gekozen voor de grootste groepen van allochtone afkomst in Assen.
De kinderen uit groep 6 worden intensief in contact gebracht met mensen die hun roots in het betreffende land hebben. Voor de Molukse dag betekende dit dat de kinderen na een spetterende Molukse opening, van een Molukse man een verhaal horen, een Molukse kokkin kookles geeft, Molukse mannen een percussie workshop verzorgen, een Molukse dame een dansworkshop geeft en dag wordt afgesloten met het eten van zelfgemaakte Molukse hapjes.
De dichtheid van het aanbod zorgt voor een intense beleving waarbij tal van kinderen de leerkrachten verbazen met wat ze doen en hoe ze het doen. Door kinderen op de verschillende zintuigen te prikkelen, wordt de beleving intenser en kunnen de leerlingen in kleur en geur proeven van een cultuur. De geur van kruidnagels die de ruimte vult, een Molukse tifagroep die voor een oorverdovend optreden zorgt, waarbij je heupen niet stil kunnen blijven, de Surinaamse roti die met smaak gegeten wordt en de liederen die uit volle borst meegezongen worden.
Het project is in oorsprong ontwikkeld om het aanbod op een bestaande tijdelijke locatie een kwalitatieve impuls te geven. Het resultaat hiervan is te bekijken in het digitale fotoalbum. Inmiddels is er verhuisd naar de Kloosterveste, een grootschalige centrumvoorziening waarin – naast wonen en commerciële functies – ook sociaal culturele voorzieningen, onderwijs en bibliotheek zijn ondergebracht. Hoewel heel anders, leent ook deze accommodatie zich uitstekend voor het belevingsconcept van Cultuur in de Keuken.
Binnen het project zijn we de discussie of cultuureducatief aanbod middel of doel is voorbij. We halen kinderen uit hun comfortzone en laten ze daar waar ze dan terechtkomen in een veilige setting intens beleven. Jongens gaan dansen, normaal gesproken drukke kinderen luisteren ademloos naar een verhalenverteller en een normaal gesproken verlegen jongen wil het gekookte mee naar huis nemen zodat hij ook eens één keer voor zijn moeder kookt. Door de som van de setting, de locatie en het aanbod levert een bijzondere dag op waarbij de opbrengst veel verder gaat dan het kennis maken met cultuur.
Erik de Wild (gemeente Assen) & Marjan Wolynski (NoordBaak)
Kunst en natuur nemen de wijk
De dag begon weer vroeg, 7:00 uur in de trein op weg naar Heerenveen. Op naar de derde projectdag van Kunst en natuur nemen de wijk. Na twee dagen in het bos materiaal te hebben verzameld is het vandaag de taak aan de 72 basisschoolleerlingen om een idee voor hun kunstwerken te verzinnen en te oefenen met het maken van constructies. Want wat kun je nu eigenlijk met al dat hout wat er de afgelopen twee projectdagen is verzameld?
Maar nu loop ik op de zaken vooruit. Het is inmiddels 8:00 uur en ben ik na een spannende verdwaalrit aangekomen op De Spil in de wijk Skoatterwald. In de Spil druppelen een voor een de projectmedewerkers en de MAS-leerlingen binnen (Maatschappelijke stagiaires van het AOC Friesland MBO jaar 3 en MBO niveau 2).
Samen met Hilda (stagiaire CMV) en Harmke (stagiaire omgangskunde) verzamelen we de MAS-leerlingen in de kleine vergaderruimte voor uitleg over deze dag. Elke MAS-leerling begeleidt een groepje leerlingen uit groep 8 binnen dit project. Zij hebben de directe verantwoordelijkheid en als er iets is, kunnen ze bij Hilda, Harmke of mij terecht.
Daarnaast zijn ook de vaste leerkrachten van de drie groep achten aanwezig. Deze dag zijn de groep achten in twee groepen verdeeld. Van 08:15 tot 10:15 wordt groep 8 van CBS De Burcht geïnspireerd door Pieter Jan Struik (projectcoördinator) en Gerrit Terpstra (kunstenaar). Er volgt een brainstorm en na goedkeuring van het definitieve idee, mogen ze naar buiten om constructies te bedenken en uit te proberen met het verzamelde hout. De leerlingen van OBS Het Slingertouw en Tallant wachten later die ochtend hetzelfde programma.
Met z’n zestienen proberen we een plekje te veroveren achterin de klas van De Burcht. Aan de hand van een presentatie geven Pieter Jan en Gerrit uitleg over hoe je natuur in kunst kunt veranderen. Iedereen luistert aandachtig en zien afbeeldingen van Land Art, paarden opgebouwd uit takken en rode linten gespannen rond bomen in een bos kunnen hun werk doen.
Fanatiek gaan de leerlingen aan het brainstormen met elk twee MAS-leerlingen aan de leiding. Piramides met mensfiguren erop, vlotten met totempalen en een oerstoel met verfspatten is een kleine greep uit alle ideeën die naar boven komen. Een paar opmerkingen van Pieter Jan, Gerrit, Harmke, Hilda en mij zet ze nog aan het denken,maar na twintig minuten gaan de eerste groepjes al naar buiten om verschillende constructies te onderzoeken.
Buiten zoekt ieder groepje een eigen plekje en beginnen leerlingen halve bomen uit de opslagplaats te slepen. Compleet gefocust op deze bezigheid vergeten ze nog wel eens dat er meer mensen in de opslagplaats lopen. Opeens een tak tegen je aan krijgen is dan ook geen uitzondering. Maar na een paar waarschuwingen loopt alles soepel en zie ik verschillende groepjes grote bewegingen maken met hoe het allemaal moet gaan worden.
We zijn nu in de derde week: iedereen is aan het project gewend, iedereen is aan elkaar gewend en ook aan de rol die ieder moet gaan vervullen. Dit geldt voor mij, Hilda en Harmke als begeleiders van de MAS-leerlingen maar ook zeker voor de MAS-leerlingen zelf. Het is leuk om te zien hoe ze steeds meer in de rol van begeleider groeien. En elke MAS-leerling maakt hier in een positieve ontwikkeling.
Het is een hele uitdaging voor de met name VMBO maar ook de MBO leerlingen om de leerlingen uit groep 8 te begeleiden, die eigenlijk helemaal niet zoveel in leeftijd verschillen en ook al beginnen met puberen. De leerlingen dagen ze uit, willen niet luisteren of lopen weg. In het begin wisten de MAS-leerlingen niet wat ze er mee aan moesten maar ik zie dat ze elk al een hele strategie hebben bedacht om de leerlingen te laten doen wat zij willen.
En tijdens de evaluatie op de middag vertelden ze daar ook trots over naar elkaar maar ook naar ons toe. Naast het begeleiden van de leerlingen hebben de MAS-leerlingen ook nog de taak om een blog te schrijven en een uitnodiging te ontwerpen voor de expositie die wordt georganiseerd ter ere van alle gemaakte kunstwerken.
Door Berber Schröde, student docent Beeldende Kunst & Vormgeving op de NHL Hogeschool Leeuwarden
Maar nu loop ik op de zaken vooruit. Het is inmiddels 8:00 uur en ben ik na een spannende verdwaalrit aangekomen op De Spil in de wijk Skoatterwald. In de Spil druppelen een voor een de projectmedewerkers en de MAS-leerlingen binnen (Maatschappelijke stagiaires van het AOC Friesland MBO jaar 3 en MBO niveau 2).
Samen met Hilda (stagiaire CMV) en Harmke (stagiaire omgangskunde) verzamelen we de MAS-leerlingen in de kleine vergaderruimte voor uitleg over deze dag. Elke MAS-leerling begeleidt een groepje leerlingen uit groep 8 binnen dit project. Zij hebben de directe verantwoordelijkheid en als er iets is, kunnen ze bij Hilda, Harmke of mij terecht.
Daarnaast zijn ook de vaste leerkrachten van de drie groep achten aanwezig. Deze dag zijn de groep achten in twee groepen verdeeld. Van 08:15 tot 10:15 wordt groep 8 van CBS De Burcht geïnspireerd door Pieter Jan Struik (projectcoördinator) en Gerrit Terpstra (kunstenaar). Er volgt een brainstorm en na goedkeuring van het definitieve idee, mogen ze naar buiten om constructies te bedenken en uit te proberen met het verzamelde hout. De leerlingen van OBS Het Slingertouw en Tallant wachten later die ochtend hetzelfde programma.
Met z’n zestienen proberen we een plekje te veroveren achterin de klas van De Burcht. Aan de hand van een presentatie geven Pieter Jan en Gerrit uitleg over hoe je natuur in kunst kunt veranderen. Iedereen luistert aandachtig en zien afbeeldingen van Land Art, paarden opgebouwd uit takken en rode linten gespannen rond bomen in een bos kunnen hun werk doen.
Fanatiek gaan de leerlingen aan het brainstormen met elk twee MAS-leerlingen aan de leiding. Piramides met mensfiguren erop, vlotten met totempalen en een oerstoel met verfspatten is een kleine greep uit alle ideeën die naar boven komen. Een paar opmerkingen van Pieter Jan, Gerrit, Harmke, Hilda en mij zet ze nog aan het denken,maar na twintig minuten gaan de eerste groepjes al naar buiten om verschillende constructies te onderzoeken.
Buiten zoekt ieder groepje een eigen plekje en beginnen leerlingen halve bomen uit de opslagplaats te slepen. Compleet gefocust op deze bezigheid vergeten ze nog wel eens dat er meer mensen in de opslagplaats lopen. Opeens een tak tegen je aan krijgen is dan ook geen uitzondering. Maar na een paar waarschuwingen loopt alles soepel en zie ik verschillende groepjes grote bewegingen maken met hoe het allemaal moet gaan worden.
We zijn nu in de derde week: iedereen is aan het project gewend, iedereen is aan elkaar gewend en ook aan de rol die ieder moet gaan vervullen. Dit geldt voor mij, Hilda en Harmke als begeleiders van de MAS-leerlingen maar ook zeker voor de MAS-leerlingen zelf. Het is leuk om te zien hoe ze steeds meer in de rol van begeleider groeien. En elke MAS-leerling maakt hier in een positieve ontwikkeling.
Het is een hele uitdaging voor de met name VMBO maar ook de MBO leerlingen om de leerlingen uit groep 8 te begeleiden, die eigenlijk helemaal niet zoveel in leeftijd verschillen en ook al beginnen met puberen. De leerlingen dagen ze uit, willen niet luisteren of lopen weg. In het begin wisten de MAS-leerlingen niet wat ze er mee aan moesten maar ik zie dat ze elk al een hele strategie hebben bedacht om de leerlingen te laten doen wat zij willen.
En tijdens de evaluatie op de middag vertelden ze daar ook trots over naar elkaar maar ook naar ons toe. Naast het begeleiden van de leerlingen hebben de MAS-leerlingen ook nog de taak om een blog te schrijven en een uitnodiging te ontwerpen voor de expositie die wordt georganiseerd ter ere van alle gemaakte kunstwerken.
Door Berber Schröde, student docent Beeldende Kunst & Vormgeving op de NHL Hogeschool Leeuwarden
>> Bekijk foto's van dit project en lees het artikel in de Leeuwarder Courant <<
>> De blog van Femke & Richtje << >> De blog van Rudy & Wytse <<
>> De blog van Femke & Richtje << >> De blog van Rudy & Wytse <<
met een filmpje, nog meer blogs en heel veel beeldmateriaal
Bijzondere belevenissen en leerKRACHT
Brede School Kloosterveen uit Assen heeft het project 'Mediabedrijf in school’ ontwikkeld. De belangrijkste partners in dit project zijn CBS Het Krijt, OBS Het Sterrenschip, ICO Centrum voor Kunst & Cultuur en Bibliotheek Assen.
‘Mediabedrijf in school’ is een project voor groep 5/6, waarbij de leerlingen werken samen vanuit het idee dat ze een onderneming zijn. Hierbinnen zijn er verschillende afdelingen en functies waarvoor de leerlingen gesolliciteerd hebben (afdelingen: fotografie, film, artikelen en animatie). Vervolgens kregen ze technische lessen over het hanteren van verschillende apparatuur of over het schrijven van artikelen.
De leerkrachten zijn de directeuren van het bedrijf. Het project moet vooral bijzondere belevenissen bieden aan kinderen. Daarnaast wordt het project zoveel mogelijk geïntegreerd in het onderwijs en waar mogelijk vervangt het de reguliere lesstof.
Het thema ‘De wijk’ staat tijdens het project centraal. Leerlingen hebben onder andere de verhuizing naar de nieuwe brede school locatie ( MFA Kloosterveste) vastgelegd met verschillende media. Alle eigengemaakte artikelen met filmpjes, foto’s en interviews plaatsen ze op een interactieve webkrant.
Door middel van een poll hebben leerlingen, leerkrachten en bewoners uit Kloosterveen de naam Kloosterkanon gekozen voor de webkrant. Door het plaatsen van artikelen op de webkrant, communiceren de leerlingen over de wijk en ontstaat interactie met de bewoners en ondernemers van de wijk Kloosterveen.
Op 9 december 2010 was de officiële opening van de Kloosterveste. Een aantal leerlingen vertelde over het project. Ook werd de film vertoond die gemaakt is door leerlingen. Fotograaf Ineke Heijting heeft van het openingsfestijn een reportage gemaakt.
Het thema voor dit seizoen is de ‘De Gouden Eeuw’. Het ervaren en beleven van elementen uit onze geschiedenis staat centraal. Kunstdocenten van het ICO hebben de lesmethodes van de scholen bestudeerd en van hieruit een aantal lessen ontwikkeld vanuit de kunstdisciplines beeldend, theater en media.
De lessen van de kunstdocenten en die van de leerkrachten vormen gezamenlijk een eenheid. Door deze aanpak waarbij ervaren, ontdekken en beleven is geïntegreerd, zijn de kinderen nieuwsgieriger en gemotiveerder. We hopen dat aan het eind van het seizoen gaat blijken dat er meer leerkracht van deze aanpak is uitgegaan.
Marloes van den Berg, medewerker Educatie en Nationaal MediaCoach Bibliotheek Assen
‘Mediabedrijf in school’ is een project voor groep 5/6, waarbij de leerlingen werken samen vanuit het idee dat ze een onderneming zijn. Hierbinnen zijn er verschillende afdelingen en functies waarvoor de leerlingen gesolliciteerd hebben (afdelingen: fotografie, film, artikelen en animatie). Vervolgens kregen ze technische lessen over het hanteren van verschillende apparatuur of over het schrijven van artikelen.
De leerkrachten zijn de directeuren van het bedrijf. Het project moet vooral bijzondere belevenissen bieden aan kinderen. Daarnaast wordt het project zoveel mogelijk geïntegreerd in het onderwijs en waar mogelijk vervangt het de reguliere lesstof.
Het thema ‘De wijk’ staat tijdens het project centraal. Leerlingen hebben onder andere de verhuizing naar de nieuwe brede school locatie ( MFA Kloosterveste) vastgelegd met verschillende media. Alle eigengemaakte artikelen met filmpjes, foto’s en interviews plaatsen ze op een interactieve webkrant.
Door middel van een poll hebben leerlingen, leerkrachten en bewoners uit Kloosterveen de naam Kloosterkanon gekozen voor de webkrant. Door het plaatsen van artikelen op de webkrant, communiceren de leerlingen over de wijk en ontstaat interactie met de bewoners en ondernemers van de wijk Kloosterveen.
Op 9 december 2010 was de officiële opening van de Kloosterveste. Een aantal leerlingen vertelde over het project. Ook werd de film vertoond die gemaakt is door leerlingen. Fotograaf Ineke Heijting heeft van het openingsfestijn een reportage gemaakt.
Het thema voor dit seizoen is de ‘De Gouden Eeuw’. Het ervaren en beleven van elementen uit onze geschiedenis staat centraal. Kunstdocenten van het ICO hebben de lesmethodes van de scholen bestudeerd en van hieruit een aantal lessen ontwikkeld vanuit de kunstdisciplines beeldend, theater en media.
De lessen van de kunstdocenten en die van de leerkrachten vormen gezamenlijk een eenheid. Door deze aanpak waarbij ervaren, ontdekken en beleven is geïntegreerd, zijn de kinderen nieuwsgieriger en gemotiveerder. We hopen dat aan het eind van het seizoen gaat blijken dat er meer leerkracht van deze aanpak is uitgegaan.
Marloes van den Berg, medewerker Educatie en Nationaal MediaCoach Bibliotheek Assen
Ondernemend leren
Assen associeer ik met kleinschalige scholen, een schoolgebouw in het centrum van een woonwijk, voor kinderen uit de buurt en ouders die elkaar kennen van het schoolplein. Naar school op brede school Kloosterveste ziet er echter heel anders uit! De brede school zit in een enorm nieuw complex in de wijk Kloosterveen in Assen.
Naast de school zijn er ook huizen in het complex, een wijkcentrum, en sporthal, een gezondheidscentrum, fitness, en verder veel winkels, horeca en een grote parkeergarage. Niks geen schoolplein waar ouders hun kind afzetten en nog even met elkaar kletsen. Wel handig om in één moeite door boodschappen te doen. Hoe zal het zijn om hier naar school te gaan?
Brede school Kloosterveste bestaat uit de basisscholen Het Sterrenschip en Het Krijt, samen goed voor negenhonderd leerlingen. Verder maken een peuterspeelzaal en kinderopvang deel uit van deze brede school.
Beneden in het restaurant spreek ik twee leerkrachten: Geke Jagt van OBS Het Sterrenschip en Bertus Meijer van CBS Het Krijt. Vorig jaar deden ze met hun leerlingen mee aan het project en ze zijn er zeer over te spreken. Lees hun ervaringen in dit interview, dat uiteraard is afgenomen door leerlingen.
De digitale webkrant – Het Kloosterkanon – is een mooie vorm van ondernemend leren. Leerlingen spraken hun voorkeur uit voor een bepaalde rol, bijvoorbeeld schrijven, foto’s of film maken, of animatie. Ze moesten solliciteren, kregen vervolgens een cursus en daarna: aan het werk!
In de webkrant zijn veel voorbeelden te zien en te lezen. De leerkrachten zijn positief vanwege het enthousiasme van de leerlingen, maar ook omdat er zoveel relaties te leggen zijn met andere vakken. Het project heeft daardoor een grote meerwaarde. Ze koppelen zelf het project met de overige lesstof. De komende periode gaat dat gebeuren voor ‘de Gouden eeuw’.
Eeke Wervers, projectleider brede school Cultuurnetwerk Nederland
Naast de school zijn er ook huizen in het complex, een wijkcentrum, en sporthal, een gezondheidscentrum, fitness, en verder veel winkels, horeca en een grote parkeergarage. Niks geen schoolplein waar ouders hun kind afzetten en nog even met elkaar kletsen. Wel handig om in één moeite door boodschappen te doen. Hoe zal het zijn om hier naar school te gaan?
Brede school Kloosterveste bestaat uit de basisscholen Het Sterrenschip en Het Krijt, samen goed voor negenhonderd leerlingen. Verder maken een peuterspeelzaal en kinderopvang deel uit van deze brede school.
Beneden in het restaurant spreek ik twee leerkrachten: Geke Jagt van OBS Het Sterrenschip en Bertus Meijer van CBS Het Krijt. Vorig jaar deden ze met hun leerlingen mee aan het project en ze zijn er zeer over te spreken. Lees hun ervaringen in dit interview, dat uiteraard is afgenomen door leerlingen.
De digitale webkrant – Het Kloosterkanon – is een mooie vorm van ondernemend leren. Leerlingen spraken hun voorkeur uit voor een bepaalde rol, bijvoorbeeld schrijven, foto’s of film maken, of animatie. Ze moesten solliciteren, kregen vervolgens een cursus en daarna: aan het werk!
In de webkrant zijn veel voorbeelden te zien en te lezen. De leerkrachten zijn positief vanwege het enthousiasme van de leerlingen, maar ook omdat er zoveel relaties te leggen zijn met andere vakken. Het project heeft daardoor een grote meerwaarde. Ze koppelen zelf het project met de overige lesstof. De komende periode gaat dat gebeuren voor ‘de Gouden eeuw’.
Eeke Wervers, projectleider brede school Cultuurnetwerk Nederland
De ervaringen van twee maatschappelijke stagelopers
Rudy Haitsma
We moesten 8 uur bij De Spil zijn voor onze maatschappelijke stage. We gingen eerst even bespreken over wat we vandaag gingen doen. Deze keer ging het anders omdat Zoë er niet was. De groepjes werden ingedeeld met dubbele begeleiding en ik kreeg de groep van Zoë er bij. Ik moest eerst met Geert van 8:15-10:15 uur een groepje begeleiden van de basisschool de Burcht.
Eerst gingen we naar de groep 8 klas. We gingen daar achter in de klas zitten en toen gingen we eerst even foto's bekijken over kunst/cultuur. Toen dat was gedaan ging iedereen bij elkaars groepje zitten. In de groepjes gingen we een ding bedenken wat we gaan bouwen van dat hout wat we hebben gehaald uit het woud. We gingen naar de loods wat een supermarkt wordt, maar nu nog leeg staat.
We zouden buiten gaan werken en we moesten dus stukken boomstammen buiten leggen. We hebben een beetje gekeken hoe het hout erbij lag. Dat hadden we gedaan en toen was het ook alweer 10:15 uur. Toen kwam De Slingertouw.
Wytse Hoekstra
Om 10:15 uur kwam dus de andere school: Het Slingertouw. We gingen naar het lokaal van groep 8, daar kregen we vervolgens een uitleg over wat je nou met de natuur kan doen. Zoals dat als je bijvoorbeeld een cirkel van takken in een grasveld maakt, dat het grasveld dan ook al is veranderd. Dat is ook een klein stukje kunst. Daar kregen we veel foto’s van te zien van allemaal verschillende kunsten van hout.
Na de uitleg gingen we in de groepjes zitten die bij elkaar hoorden. De groepjes moesten ideeën opdoen over wat ze van het verzamelde hout gingen maken. Er kwamen allemaal verschillende ideeën. En natuurlijk moesten ze gaan verzinnen hoe ze het kunnen maken. Wat hebben ze nodig? Hoe groot? Noem maar op.
Vervolgens gingen we naar het hout toe om te kijken welk hout ze voor welk onderdeel wilden gebruiken. Bijvoorbeeld als steunpaal een dikke stam en als versiering een dun takje. Ook waren een paar groepjes al druk aan het zagen. Dit was een geslaagde dag vol met creatieve ideeën. Om 12:15 uur was Het Slingertouw weer klaar en konden we terug naar het lokaal.
Ook ik, Wytse Hoekstra, vond het weer een geslaagde dag en hoop dat iedereen er weer vol zin in heeft om weer lekker aan de slag te gaan.
We moesten 8 uur bij De Spil zijn voor onze maatschappelijke stage. We gingen eerst even bespreken over wat we vandaag gingen doen. Deze keer ging het anders omdat Zoë er niet was. De groepjes werden ingedeeld met dubbele begeleiding en ik kreeg de groep van Zoë er bij. Ik moest eerst met Geert van 8:15-10:15 uur een groepje begeleiden van de basisschool de Burcht.
Eerst gingen we naar de groep 8 klas. We gingen daar achter in de klas zitten en toen gingen we eerst even foto's bekijken over kunst/cultuur. Toen dat was gedaan ging iedereen bij elkaars groepje zitten. In de groepjes gingen we een ding bedenken wat we gaan bouwen van dat hout wat we hebben gehaald uit het woud. We gingen naar de loods wat een supermarkt wordt, maar nu nog leeg staat.
We zouden buiten gaan werken en we moesten dus stukken boomstammen buiten leggen. We hebben een beetje gekeken hoe het hout erbij lag. Dat hadden we gedaan en toen was het ook alweer 10:15 uur. Toen kwam De Slingertouw.
Wytse Hoekstra
Om 10:15 uur kwam dus de andere school: Het Slingertouw. We gingen naar het lokaal van groep 8, daar kregen we vervolgens een uitleg over wat je nou met de natuur kan doen. Zoals dat als je bijvoorbeeld een cirkel van takken in een grasveld maakt, dat het grasveld dan ook al is veranderd. Dat is ook een klein stukje kunst. Daar kregen we veel foto’s van te zien van allemaal verschillende kunsten van hout.
Na de uitleg gingen we in de groepjes zitten die bij elkaar hoorden. De groepjes moesten ideeën opdoen over wat ze van het verzamelde hout gingen maken. Er kwamen allemaal verschillende ideeën. En natuurlijk moesten ze gaan verzinnen hoe ze het kunnen maken. Wat hebben ze nodig? Hoe groot? Noem maar op.
Vervolgens gingen we naar het hout toe om te kijken welk hout ze voor welk onderdeel wilden gebruiken. Bijvoorbeeld als steunpaal een dikke stam en als versiering een dun takje. Ook waren een paar groepjes al druk aan het zagen. Dit was een geslaagde dag vol met creatieve ideeën. Om 12:15 uur was Het Slingertouw weer klaar en konden we terug naar het lokaal.
Ook ik, Wytse Hoekstra, vond het weer een geslaagde dag en hoop dat iedereen er weer vol zin in heeft om weer lekker aan de slag te gaan.
met een filmpje, nog meer blogs en heel veel beeldmateriaal
Vrijheid in gebondenheid
Irma Pieper is directeur van Montessorischool de Plotter uit Zutphen. Half februari bezocht zij de eerste Kunst & Cultuur school Montessorischool Dordrecht die nauw samenwerkt met Stichting Tobe, stichting voor kunstzinnige vorming.
Als directeur van Montessorischool de Plotter was ik erg benieuwd naar het kunst- en cultuurverhaal van deze Dordtse school in samenwerking met andere (externe) partners. Half februari bezocht ik de school en mocht ik het verhaal ervaren.
Bij de eerste stap in de centrale hal werd het meteen duidelijk dat kunst- en cultuur een speerpunt is van deze Montessorischool. Overal stonden prachtige kunstwerken geëtaleerd van kinderen. Ook de uitwerking van de Kunst- en Cultuurlijn gekoppeld aan Kosmisch onderwijs hing aan de muur.
In de klassen was ook deze werkwijze terug te vinden, de inrichting van de belangstellingstafel op gebied van het kosmische thema gekoppeld aan prachtig werk wat tentoongesteld stond in de klassen.
Nu de link naar de externe partners. In het gesprek werd me duidelijk dat er op dit moment twee ateliers zijn. De 'Doe Mee ateliers' , incidenteel/eenmalig voor alle kinderen op alle gebieden van cultuur. Ook de 'Talent ateliers', waar kinderen zes keer meedoen en verdieping krijgen van de disciplines. Op dit moment wordt er aansluiting gezocht met de peuterateliers, een mengvorm van ateliers die aanhaken bij de seizoenen.
Lastig blijkt het borgen van scholing en kennis, maar ook hoe alle kinderen participeren in de ateliers buiten schooltijd. Als extra te nemen hobbel er een fusie gaande tussen twee scholen in combinatie met diverse kinderopvangvormen, zich ontwikkelend tot een Montessorikindcentrum. De doorgaande pedagogische en didactische lijn is belangrijk om met alle partners te ontwikkelen.
Wij kregen een kijkje in de keuken en zagen een “Doe Mee atelier”activiteit. Kinderen waren met veel plezier aan het dansen onder begeleiding van een docente van ToBe. De leidster deed de dansbeweging voor, de kinderen deden de dansbeweging na.
Hiermee werd mij meteen de worsteling die ik zelf op school heb ook weer duidelijk. Het is zo lastig om externen de pedagogische en didaktische visie van Maria Montessori duidelijk te maken. Vrijheid in gebondenheid, laat een kind het zelf doen en neem een observerende houding aan, zijn termen die dan bij mij voorbij komen.
En daar is zeker nog een weg te bewandelen, berg op, berg af. Maar ik zie hen, met deze directeuren en managers, met veel gedrevenheid samen de top bereiken.
Als directeur van Montessorischool de Plotter was ik erg benieuwd naar het kunst- en cultuurverhaal van deze Dordtse school in samenwerking met andere (externe) partners. Half februari bezocht ik de school en mocht ik het verhaal ervaren.
Bij de eerste stap in de centrale hal werd het meteen duidelijk dat kunst- en cultuur een speerpunt is van deze Montessorischool. Overal stonden prachtige kunstwerken geëtaleerd van kinderen. Ook de uitwerking van de Kunst- en Cultuurlijn gekoppeld aan Kosmisch onderwijs hing aan de muur.
In de klassen was ook deze werkwijze terug te vinden, de inrichting van de belangstellingstafel op gebied van het kosmische thema gekoppeld aan prachtig werk wat tentoongesteld stond in de klassen.
Nu de link naar de externe partners. In het gesprek werd me duidelijk dat er op dit moment twee ateliers zijn. De 'Doe Mee ateliers' , incidenteel/eenmalig voor alle kinderen op alle gebieden van cultuur. Ook de 'Talent ateliers', waar kinderen zes keer meedoen en verdieping krijgen van de disciplines. Op dit moment wordt er aansluiting gezocht met de peuterateliers, een mengvorm van ateliers die aanhaken bij de seizoenen.
Lastig blijkt het borgen van scholing en kennis, maar ook hoe alle kinderen participeren in de ateliers buiten schooltijd. Als extra te nemen hobbel er een fusie gaande tussen twee scholen in combinatie met diverse kinderopvangvormen, zich ontwikkelend tot een Montessorikindcentrum. De doorgaande pedagogische en didactische lijn is belangrijk om met alle partners te ontwikkelen.
Wij kregen een kijkje in de keuken en zagen een “Doe Mee atelier”activiteit. Kinderen waren met veel plezier aan het dansen onder begeleiding van een docente van ToBe. De leidster deed de dansbeweging voor, de kinderen deden de dansbeweging na.
Hiermee werd mij meteen de worsteling die ik zelf op school heb ook weer duidelijk. Het is zo lastig om externen de pedagogische en didaktische visie van Maria Montessori duidelijk te maken. Vrijheid in gebondenheid, laat een kind het zelf doen en neem een observerende houding aan, zijn termen die dan bij mij voorbij komen.
En daar is zeker nog een weg te bewandelen, berg op, berg af. Maar ik zie hen, met deze directeuren en managers, met veel gedrevenheid samen de top bereiken.
Abonneren op:
Posts (Atom)