Omgaan met tijd

De afstand tussen mijn woning in Den Haag en de basisschool 't Heem in Nijverdal lijkt 's winters langer dan zomers. Het risico van stilstaande treinen, beijzelde wegen en te laat komen neem ik niet. Een hotelletje in Hellendoorn brengt uitkomst.
Donderdagochtend 6 januari glijd ik dat hotel uit en een half uur later schuifel ik over het spiegelgladde speelplein van 't Heem. Wat eergisteren nog knerpende sneeuw was is nu een ijsvlakte.

De grillige winter zal ongetwijfeld de komende weken in het onderwijs van 't Heem nog veel besproken worden. Het thema Tijd, en daarmee ook de seizoenen, is deze maand het centrale thema van het onderwijs op de 'werkeilanden' van 't Heem.

Een moeder staat in de gang met onder haar armen meer dan tien bussen zout, de schappen bij Albert Heijn waar ik daarnet langs liep zullen leeg zijn. Op het werkeiland Taal, dat de vorm heeft van een knus huisje, krijgt een kind extra les in spelling. Even verderop zit een ouder achter een laptop, door het raam zie ik dat de moeder van de zoutbussen driftig aan het strooien is.

Alles lijkt hier als vanzelf te gebeuren, in de gangen heerst een informele sfeer, een ieder (ouder, kind, leerkracht,vrijwilliger) doet wat die moet doen, in de klaslokalen werken de kinderen geconcentreerd.
Op de gang kom ik een Bik'er tegen, ik ben gek op kunstenaars 'in het wild' en vraag hoe hij hier terecht gekomen is. 'Ik doe de deeltijd Pabo en loop hier stage' is zijn antwoord. Even later zie ik hem voor de klas staan. Ik geloof dat hij rekenen geeft.

Als ik een paar uur later buiten sta en op het fietspad loop – de stoepen zijn nog te glad – merk ik dat het thema Tijd mij niet loslaat. Het enorme tempo en de drive waarmee de school verandert, de snelle toename van het aantal nieuwe leerlingen, de bevlogenheid waarmee de visie van geïntegreerd onderwijs ('we denken hier niet in hokjes') vorm krijgt, het grote aantal nieuwe docenten dat juist op basis van die visie is geselecteerd, de groepsleerkracht die ook drama geeft en nu een muziekopleiding volgt, de wens om ook filosofie in het onderwijsprogramma een plek te geven (…ik moet nu even van het fietspad af, het is hier overal spiegelglad...), al die veranderingen gaan in een enorm tempo.

Tijdsdruk en tijdgebrek liggen op de loer. De kunst van het omgaan met tijd is niet alleen een tijdelijk thema van de kinderen, wat mij betreft wordt het een langdurig thema van de hele school.

Hans Muiderman, begeleidingscommissie